هابيل و قابيل ^۱

چون خداى تعالى حديث بنى اسرائيل كرد، وصف كرد ايشان را به نقض عهد، عقيب آن ذكر فرزندان آدم كرد كه او در حق برادر نقض عهد كرد و بى حرمتى پيش گرفت و او را بكشت. آنگه رسول را فرمود تا بر قوم خواند خبر فرزندان آدم:...
و پسران آدم يكى هابيل بود و درو سه لغت است: هابيل و هابل و هابن، و پسر ديگر قابيل بود و درو پنج لغت است: قابيل و قابين و قابل و قابن و قبن. ^۲
و سبب قربان ايشان آن بود كه اهل سير و تواريخ و علم به اخبار انبيا گفتند: چون خداى تعالى حوا را براى آدم بيافريد، چنان تقدير فرمود كه هر نوبت ولادت او دو فرزند آوردى به يك شكل، يكى نرينه و يكى مادينه. پس حقتعالى در شرع او چنان نهاد كه آن دختر را كه از اين بطن بودى به آن پسر دادندى كه از آن بطن بودى و اختلاف بطون بجارى مجرى اختلاف نسب كرد و آدم عليه السلام چهل بطن بزاد از حوا، هر بطنى دو توأم مگر شيث كه مادر او را تنها زاد و گفتند اول فرزند كه آدم را آمد، قابيل بود و توأم او اقليما بود و آخرشان عبدالمغيث بود و توأم او كه خواهر او بود و از بطن، اَمَةُ الغيث ^۳ بود. پس خداى تعالى بر نسل آدم بركت كرد، عبداللّه عباس گويد كه آدم عليه السلام از دنيا بنه شد تا فرزندان و فرزندزادگان او به چهل هزار نرسيدند. ^۴
و علما در مولود قابيل و هابيل خلاف كردند. بعضى گفتند قابيل را و توأم او را

مشركان و ناپاكان دست درو ماليدند، سياه شد. ^۱
آدم از زمين هند پياده به مكه آمد به حج خانه، جبرئيل در پيش او، او را دليلى مى كرد...
و جبرئيل او را مناسك بياموخت از خداى و آدم حج كرد. چون فارغ شد فريشتگان او را تهنيت كردند.
عبداللّه عباس گفت: آدم چهل حج كرد از زمين هند به مكه، پياده... ^۲