اين كتاب ، در مصادر روايى شيعه منقول است ۱ و بارها به صورت مستقل چاپ شده و ترجمه هايى از آن به زبان فارسى به انجام رسيده و برخى نيز آن را شرح كرده اند. ۲
2 . الإهليلجة في التوحيد . آن را امام صادق عليه السلام در پاسخ ملحدان و منكران ربوبيت نگاشت و براى مفضّل بن عمر ، ارسال كرد. ۳
علامه مجلسى ، آن را در بحار الأنوار آورده است. ۴
سيّد بن طاووس ، فرزندش را به تأمّل در اين كتاب ، دعوت مى كند :
وانظر .. . و كتاب المفضل بن عمر ، الذي املاه عليه مولانا الصادق فيما خلق اللّه ـ جل جلاله ـ من الآثار. ۵
و نيز به أو توصيه مى كند كه آن را در سفر ، همراه داشته باشد :
و يصحب معه كتاب المفضل بن عمر الذي رواه عن الصادق عليه السلام في معرفة وجوه الحكمة في إنشاء العالم السفلى و إظهار أسراره؛ فإنه عجيب في معناه. ۶
3 . الأهوازية . نجاشى گويد :
عبد اللّه بن النجاشي بن هيثم بن شمعان أبو بُحَيفْر الأسدي النصري يروي عن أبي عبد اللّه عليه السلام رسالة منه إليه، وقد ولي الأهواز من قبل المنصور. ۷
اين رساله در برخى مصادر حديثى شيعه منقول است. ۸
1.بحار الأنوار ، ج ۳ ، ص۵۷ .
2.مانند : ترجمه علامه مجلسى و شرح چهار جلدى محمد الخليلى .
3.الذريعة ، ج ۲ ، ص ۴۸۴ .
4.بحار الأنوار ، ج ۳ ، ص ۱۵۲ ـ ۱۹۶ .
5.كشف المحجة لثمرة الحجة ، ص۵۰ .
6.الأمان من أخطار الأسفار والزمان ، ص۹۱ .
7.رجال النجاشي ، ص ۲۱۳ (ش ۵۵۵) .
8.الأربعون حديثا في حقوق الإخوان ، ابن زهره ، ص ۴۶ ـ ۵۵ ؛ كشف الريبة عن أحكام الغيبة ، ص ۱۲۲ ـ ۱۳۱ ؛ بحار الأنوار ، ج ۷۷ ، ص ۱۸۹ ـ ۱۹۴ .
