123
شناخت نامه حضرت عبدالعظيم حسني (ع) و شهر ري ج13

بن عبداللّه بن على بن الحسن بن زيد بن الحسن بن علىّ بن ابى طالب عليهم السلام است و نسب آن حضرت به چهار پشت به حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام منتهى مى شود و از اكابر محدّثين و اعاظم علما و عبّاد و زهّاد بوده است و از اصحاب امام محمد تقى و امام على نقى عليهماالسلام و نهايت توسّل و انقطاع به خدمت ايشان داشته باشد و احاديث بسيار از ايشان روايت كرده است. و قبر شريف او در رى معلوم و مشهور است و شيخ نجاشى به سند معتبر از احمد بن محمد ابن خالد برقى روايت كرده است كه حضرت عبدالعظيم از خليفه گريخت و به رى آمد و مخفى شد در سردابى در خانه مردى از شيعيان در سكّة الموالى و در آنجا عبادت مى كرد و روزها روزه مى داشت و شب ها به نماز مى ايستاد و پنهان بيرون مى آمد و زيارت مى كرد قبرى را كه در مقابل قبر اوست و راه در ميان است و مى گفت اين قبر مردى از فرزندان حضرت امام موسى عليه السلام است و پيوسته در آنجا مى بود و يك و دو از شيعه خبر مى شدند از احوال او تا آن كه اكثر مردم رى او را شناختند، پس شخصى از شيعه حضرت رسالت پناه صلى الله عليه و آله را در خواب ديد كه آن حضرت فرمود كه مردى از فرزندان مرا از سكّة الموالى برخواهند داشت و مدفون خواهند كرد در نزد درخت سيب در باغ عبدالجبّار بن عبدالوهّاب و اشاره فرمود به همان مكان كه در آنجا مدفون شد. پس آن شخص رفت كه آن درخت و مكان آن را از صاحب باغ بخرد، صاحب باغ گفت كه از براى چه مى خرى اين درخت و جاى درخت را؟ آن شخص خواب خود را نقل كرد. صاحب باغ گفت كه من نيز چنين خواب ديده ام و موضع اين درخت را با جميع باغ وقف كرده ام بر آن سيد و ساير شيعيان كه در آنجا مرده هاى خود را دفن كنند. پس عبدالعظيم بيمار شد و به رحمت ايزدى واصل شد. چون او را برهنه كردند كه غسل بدهند، در جيبش رقعه اى يافتند كه در آن جا نسب شريف خود را نوشته بود كه من ابوالقاسم عبدالعظيم پسر عبداللّه پسر على پسر حسن پسر زيد پسر امام حسن پسر على بن ابى طالب عليهم السلام. و ابن بابويه و ابن قولويه رضى اللّه عنهما روايت كرده اند كه مردى از اهل رى به خدمت حضرت امام على نقى عليه السلام رفت. حضرت از او پرسيد كه


شناخت نامه حضرت عبدالعظيم حسني (ع) و شهر ري ج13
122

ديدن خودش يا ديدن جمعى كه شرعا ثابت شود بلكه از جهت ديدن دو سه مجهولى و همچنين افطار كند پيش از ديدن شايعه از جهت ديدن جمعى كه ثابت نشود از ديدن ايشان، يا آن كه نديده باشد و گويد ديدم يا نديده باشد و به قراين عمل كند يا قراين را به منزله رؤيت داند و اين احتمالات بنا بر نسخه للرؤية است و از اين جهت غرابت دارد. سهل مى گويد كه عرض نمودم كه يابن رسول اللّه چه مى فرماييد در روزه يوم الشك؟ حضرت فرمودند كه خبر داد مرا پدرم از جدم از پدرانش صلوات اللّه عليهم كه حضرت اميرالمؤمنين صلوات اللّه عليهم مى فرمودند كه و اللّه كه اگر يك روز شعبان را روزه دارم محبوب تر است نزد من از آن كه افطار كنم روزى از ماه رمضان را. چنين گويد مصنف اين كتاب رضى اللّه عنه كه اين حديث غريبى است كه از قبيل اين حديث ديگرى نقل نكرده است، خواه للرؤيه داشته باشد و خواه نداشته باشد. چون احاديث بسيار در اين باب منقول است و به اين عبارت وارده نشده است و يا آن كه به اين عبارت غير سهل روايت نكرده است و از سهل غير عبدالعظيم حسنى روايت نكرده است و او مدفون است در جايى كه مشهور است به مقابر شجره در رى و ائمه هدى صلوات اللّه عليهم از او خوشنود بودند و به خدمت حضرت امام محمد تقى و حضرت امام على نقى صلوات اللّه عليهما رسيده بود و از ايشان بسيار روايت كرده است. و كالصحيح منقولست از حضرت امام على تقى صلوات اللّه عليه كه زيارت او ثواب زيارت حضرت امام حسين صلوات اللّه عليه دارد. ۱

57 ـ تحفة الزائر، علامه محمدباقر مجلسى (1110ق)

فصل سيّم در بيان زيارت ساير اولاد ائمّه عليهم السلام و انبياء صلوات اللّه عليهم و اصحاب بنى مرضيه و ائمّه عليهم السلام است.
بدانكه از مزارات مشهوره معلومه، مرقد منوّر امام زاده واجب التعظيم عبدالعظيم

1.لوامع صاحبقرانى، ج ۶، ص ۴۵۱ و ۴۵۲.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حضرت عبدالعظيم حسني (ع) و شهر ري ج13
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 135240
صفحه از 393
پرینت  ارسال به