اين چهار بيت در سر در ورود به محوطه ابن بابويه كه قبرستان عظيمى است و مدفن گروهى بى شمار از رجال و اعيان و علماى تهران مى باشد، كتيبه شده و اثر طبع فتوحى يكى از شعراى معاصر مى باشد:

اين بقعه شريف كه با غرفه بهشتاندر مقام و رتبه سزاوار همسرى است
بيت محمد بن على بن بابويهكز مرتبت به خلد برينش برابرى است
با اين علو مرتبه شيخ صدوق راتنها مفاخرت به تولاى حيدرى است
باقى است زانكه ناشر شرع محمد استزنده است زانكه محيى آئين جعفرى است
2 ـ مقبره شيخ يعقوب بن اسحاق الكلينى كه از اجله علماى شيعه است در حدود شهر رى (هفت كيلومترى شرقى حسن آباد فشافويه) واقع شده است و ايشان پدر محمد بن يعقوب كلينى از اجله علماى حديث در قرن سوم هجرى و صاحب كتاب «الكافى فى الاصول و الفروع» و ملقب به «ثقة الاسلام» است كه اصلاً اهل قريه كلين (ورامين) بوده و در سال 328 در بغداد وفات يافته است. كتاب كافى از موثق ترين كتب احاديث و آثار شيعه اماميه و يكى از كتب اربعه است.
3 ـ در جوار شرقى حرم جنب مقبره امام زاده حمزة بن موسى در زاويه مقبره خاص شيخ جمال الدين ابوالفتوح رازى قرار دارد كه از اجله علماى شيعه در قرن ششم هجرى مى باشد (متوفى 538 ه). وى مؤلف كتاب تفسير عظيمى است كه از منابع موثق و معتبر شيعه اثنى عشريه مى باشد و اين تفسير به نام «روض الجنان و دوح الجنان» معروف به تفسير ابوالفتوح در تهران به سال 1315 شمسى طبع شده. مقبره شيخ نيز در همان تاريخ به همت وزارت معارف از محل موقوفات عامه مرمت و تعمير يافت و در جوار آن كتابخانه مخصوصى به نام حضرت عبدالعظيم تأسيس شده است كه هم اكنون داير و شامل مقدار كثيرى كتب فارسى و عربى است.
ميرزا ابوالقاسم قائم مقام صاحب «منشآت» و اشعار معروف كه از رجال بزرگ

حسين بن موسى بن بابويه القمى مى باشد، كنيه وى «ابوجعفر» است، ولادتش در شهر قم و به سال 380 ه . در شهر رى وفات نموده و او را «ثقة المحدثين» مى خوانند چه آنچه در كتب و تصنيفات خود از ائمه اطهار نقل و روايت نموده به صدق و صواب مقرون است.
شيخ صدوق از محدثين ثلاث و ارباب كتب اربعه ^۱ كه مدار شيعه در اعصار بر آنها است، مى باشد. وى استاد شيخ مفيد و والد نجاشى و ابن غضايرى است كه همه از اجله علماء شيعه اماميه اند. صيت مآثر و فضل و اجتهاد اين عالم نحرير مشهور است و به التماس شيعه رى در آن شهر اقامت فرموده و چون شيعه خراسان را نيز به فتاوى خود مستفيد مى فرمود علماى رجال او را «وجه شيعه رى» ذكر نموده اند.
شيخ نجاشى در رجال خود مى نويسد كه ابوجعفر در سال 355 در عنفوان جوانى به بغداد رفت و شيوخ طايفه از او استماع حديث مى نمودند و توقيعى از طرف حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام براى وى صادر گرديده كه امام درباره اش فرموده اند: «شيخ و معتمدى و فقيهى».
شيخ صدوق را تأليفات عديده و مهمه بوده كه قريب سيصد تصنيف احصاء كرده اند و ما براى نمونه از دو كتاب: «من لا يحضره الفقيه» كه قرون متواليه منظور نظر اساتيد و علماى اسلام بوده و يكى از كتب اربعه تشيع مى باشد كه در احاديث و روايات اهل بيت رسول اللّه صلى الله عليه و آله تأليف گرديده و كتاب «اكمال الدين و اتمام النعمة» در امر غيبت، نام مى بريم.
بقعه شيخ صدوق كه در اثر باران و قدمت ساختمان منهدم شده بود (بنابر نقل صاحب روضات الجنات) در سنه 1238 به عهد فتحعلى شاه قاجار تعمير و مرمت يافته است.