علاوه بر اين كه مدرك علما در تعيين صاحبان اين قبور فقط كتب انساب است و در هيچ يك از كتب نامبرده ديده نمى شود كه مدفن حمزة بن امام موسى عليه السلام در رى بوده باشد.
پس بايد گفت آن بزرگوارى كه در نزديكى بقعه حضرت عبدالعظيم عليه السلا ^۱ مدفون است، يكى از اولاد حضرت امام موسى عليه السلام است كه ما اسم و نسب مباركش را نمى دانيم.
و يا فرضا آن كه بگوييم نام او حمزه است ولى حمزة بن حمزة بن امام موسى عليه السلام است كه در رفتن به طرف خراسان در آنجا وفات كرده است.
و چگونه مى توان مدفن حمزة بن امام موسى عليه السلام را در شيراز با اين كه بيش از پانصد سال است كه مزار تمام علما و دانشمندان است و در كتب متعددى هم تصريح دارد انكار كرد و مدفن او را در رى با فقد دليل تصديق و تأييد نمود چنان چه در قريه تجريش شميران هم بقعه اى است كه آن را مدفن امام زاده صالح فرزند حضرت موسى بن جعفر عليه السلام مى دانند و جناب آقاى ميرزا سعيد خان مؤتمن الملك وزير امور

عبدالعظيم حسنى و سيد عبداللّه ابيض و سيد حمزه موسوى است. به تقريب و توجيه به اين كه ظاهر عبارت (سيد حمزه موسوى) دلالت دارد بر اين كه بين او و امام واسطه اى نباشد.
در صورتى كه اين عبارت هيچ گونه ظهور و دلالتى بر مدفون بودن حمزة بن امام موسى عليه السلام در رى ندارد و نمى رساند كه آن حمزه فرزند بلاواسطه امام باشد، و جاى تعجب است كه امثال اين محدثين در چنين مواردى انديشه نمى فرمايند و اين عبارت را بر مدعاى خود سند مى دانند با اين كه عبارت موسوى و حسنى كاملاً دلالت دارد بر اين كه بين آنها با امام واسطه وجود دارد چنان چه مسلم است بين عبدالعظيم با حضرت امام حسن مجتبى چهار واسطه موجود است و همچنين به طور قطع بين عبداللّه ابيض با حضرت امام زين العابدين وسائطى است كه عبداللّه بن محمد بن عبداللّه بن حسن افطس بن على بن امام زين العابدين بوده باشد و چه عيب دارد كه اين حمزه هم فرزند محمد بن على بن عبيداللّه بن امام موسى عليه السلام بوده باشد و يا حمزة بن حمزة بن امام موسى عليه السلام باشد، و اگر به عبارت كتاب مجالس المؤمنين توجه بشود وجود فاصله و واسطه را اثبات مى كند چه كه لفظ حسنى و موسوى را با يكديگر ذكر كرده است و همانطورى كه عبدالعظيم با امام واسطه دارد، حمزه هم بايد داراى واسطه باشد چنان چه در عرف هم لفظ حسينى و رضوى و موسوى وجود واسطه را مى رساند و در السنه و افواه مردم هم معمول و ملفوظ است. و ديگر آن كه چگونه مى توان ادعا كرد كه سلاطين صفويه پادشاهانى كه قريب سيصد سال در اين مملكت باعظمت هر چه بيشتر سلطنت كرده اند و با جمعى از محققين اخباريين و محدثين هم معاصر بوده با آنها خلطه و آميزش هم داشته اند به دست نياورده باشند كه جد ايشان (حمزه) در شيراز مدفون نيست بلكه در رى مدفون است و يا بى جهت آن بقعه و گنبد را در شيراز ساخته موقوفات بسيارى هم براى آن قرار داده اند.