279
شناخت نامه حضرت عبدالعظيم حسني (ع) و شهر ري ج13

النقى در دوره خلافت المعتز باللّه از سامره از راه طبرستان ۱ به رى هجرت كردند، ۲ و در حدود سال دويست و پنجاه، چند سالى پيش از شهادت حضرت امام على النقى، روى در نقاب خاك كشيدند، شهادت آن امام به سال دويست و پنجاه و چهار بوده است. ۳ گويا درست ترين ترجمه احوالى كه از وى به دست است همان است كه به صاحب ابن عباد منسوب است. وى در رسالتى مختصر نبذى از احوال آن حضرت را به رشته كتابت درآورده، و تتميم فايدت را به تمامى در ذيل نقل مى افتد كه:

سرگذشت عهد گل را از نظيرى بشنويدعندليب آشفته تر مى گويد اين افسانه را
«قال الصاحب رحمة اللّه عليه سألت عن نسب عبدالعظيم الحسنى المدفون بالشجرة صاحب المشهد قدس اللّه روحه و حاله و اعقتاده و قدر علمه و زهده، و انا ذاكر ذلك على اختصار و باللّه التوفيق.
هو ابوالقاسم عبدالعظيم بن عبداللّه بن على بن الحسن بن زيد بن الحسن بن على بن ابى طالب عليه و على آبائه السلام، ذوورع و دين عابد معروف بالامانة و صدق اللهجة عالم به امورالدين قائل بالتوحيد والعدل كثيرالحديث والرواية يروى عن ابى جعفر محمد بن على بن موسى و عن ابنه ابى الحسن صاحب العسكر عليهم السلام و لهما اليه الرسائل، و يروى عن جماعة من اصحاب مويس بن جعفر و على بن موسى عليهماالسلام، و له كتاب يسميّه كتاب يوم و ليلة و كتب ۴ ترجمتها روايات عبدالعظيم ابن عبداللّه الحسنى؛ و قد روى عنه من رجالات الشيعة خلق كاحمد بن ابى عبداللّه البرقى و احمد بن ۵ محمد بن خالد و ابوتراب الرّويانى؛ و خاف من السلطان فطاف البلدان

1.منتقلة الطالبيه، ص ۷۵، س ۲.

2.جنة النعيم، ص ۳۲۸، س ۲۴.

3.جنة النعيم، ص ۴۰۲، س ۲۵.

4.جنة النعيم، ص ۴۷۸، س ما قبل آخر: و كنت ترجمتها.

5.در ذيل آمده: كذا فى النسخة و هما واحد. سفينه اين را ندارد.


شناخت نامه حضرت عبدالعظيم حسني (ع) و شهر ري ج13
278

معاينه مجدّد

سه روز پس از اعلان مرگ من از سوى پزشك، بار ديگر مرا به مطبّ او مى برند و از او تقاضا مى كنند كه مرا معاينه نموده و زخم هاى پيكرم را پانسمان و شكستگى هاى مرا درمان كند.
پزشك ياد شده نخست عصبانى مى شود كه: «شما مرده را سه روز نگاه داشته ايد؟ چرا دفن نكرده ايد؟ و براى چه باز نزد من آورده ايد؟»
امّا پس از اصرار بستگانم مرا مى پذيرد و پس از معاينه شگفت زده مى بيند كه بدن گرم است و قلب كار مى كند و ساير علايم حياتى موجود و وضعيّت رو به بهبود است. با ديدن اين شرايط بى اختيار فرياد مى كشد كه: «اين معجزه حضرت مسيح عليه السلام است.»
امّا پدرم ضمن اداى احترام به عيسى بن مريم عليهماالسلام مى گويد: «نه! اين كرامت و عنايت حضرت عبدالعظيم حسنى عليه السلام است.»
سرانجام پزشك ياد شده، زخم ها را پانسمان مى كند و شكستگى ها را مى بندد و داروى لازم را براى بهبودى و بازيافتن صحّت كامل مى دهد و بدين سان من به زندگى ديگرى باز مى گردم.
خداى به حضرت سيّدالكريم عليه السلام و پدرم پاداش نيكو دهد. ۱

76 ـ رى باستان، حسين كريمان (معاصر)

2 ـ حضرت عبدالعظيم (هـ3): حضرت عبدالعظيم فرزند عبداللّه بن على بن حسن بن زيد بن حسن بن على بن ابى طالب است؛ ۲ و ظاهرا به فرمان حضرت امام على

1.كرامات صالحين، صص ۱۶ ـ ۱۹، قم، انتشارات حاذق، ۱۳۷۴ش.

2.جنة النعيم، ص ۳۹۹، س ۱۸، به نقل از خود آن حضرت.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حضرت عبدالعظيم حسني (ع) و شهر ري ج13
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 123138
صفحه از 393
پرینت  ارسال به