در طول يك هزار و يك صد و پنجاه سال كه از وفات عبدالعظيم مى گذرد، قبرش همواره مورد توجه شيعيان و مردمان ايران بوده است، در كنار مرقد او در اين مدت طولانى هزاران نفر از ملوك و سلاطين و اميران و حاكمان ناحيه رى و علما و رجال دين و شخصيت هاى بزرگ در آنجا به خاك سپرده شدند، اما امروز مقبره هيچ يك از آنها وجود ندارد و همه محو شده اند تنها مقبره باقى مانده از قديم قبر ابوالفتوح رازى مفسّر بزرگ قرآن مجيد مى باشد.
فضيلت زيارت عبدالعظيم
شيخ صدوق در كتاب ثواب الاعمال حديثى در فضيلت زيارت عبدالعظيم حسنى نقل كرده و گويد: محمد بن يحيى عطار قمى روايت مى كند: شخصى به خدمت حضرت هادى عليه السلام رفت، امام عليه السلام از وى سؤال كردند: شما كجا بوديد؟ عرض كرد: به زيارت حسين بن على عليهماالسلام رفته بودم، امام به آن شخص كه از اهل رى بود، فرمودند: اگر قبر عبدالعظيم را كه نزديك شما هست زيارت كنى مانند اين است كه حسين عليه السلام را زيارت كرده باشى.
جعفر بن محمد بن قولويه نيز در كتاب كامل الزيارات اين حديث را از حسين بن موسى بن بابويه از محمد بن يحيى عطار نقل مى كند، و صاحب بن عباد نيز در رساله خود كه در حالات عبدالعظيم نوشته است آن را ذكر نموده است. علامه محقق مرحوم شيخ عبدالحسين امينى قدس سره در تعليقات كامل الزيارات مى فرمايند: اين حديث به خصوصيات اين راوى بستگى دارد.
ظاهر امر چنين حكايت مى كند كه اين مرد رازى به زيارت عبدالعظيم نمى رفته است و يا از مقام و فضل او آگاه نبوده، و وى را آنطور كه بايد بشناسد، نمى شناخته است، لذا امام هادى عليه السلام به اين وسيله خواسته است مقام و منزلت عبدالعظيم را به وى بشناساند، و شخصيت معنوى او را به وى معرفى نمايد، تا او و ديگران متوجه موقعيت و شخصيت آن محدث بزرگوار بشوند و به زيارت قبر او بروند.
