مؤلف گويد: حضرت عبدالعظيم حسنى در ميان خاندان علوى شايد تنها فردى باشد كه اخبار و احاديث مدوّن دارد و حتى احاديث او از احاديث على بن جعفر هم بيشتر مى باشد، شيخ كلينى و صدوق در كافى و من لا يحضره الفقيه به احاديث او استناد كرده اند، و شيخ طوسى هم اخبار او را در كتب خود نقل مى كند و در كتب قدما اكثر روايات او مورد استناد قرار گرفته است.
ما درمورد عبدالعظيم حسنى تحقيق و بررسى جامعى كرده ايم و تمام كتب حديثى شيعه را مورد مطالعه قرار داديم و از آن بزرگوار در حدود هفتاد حديث مسند جمع كرديم و در يك مجموعه به نام عبدالعظيم حسنى حياته و مسنده چاپ نموديم و كتاب در چهار بخش تدوين شده: بخش اول حالات عبدالعظيم، بخش دوم مسند عبدالعظيم، بخش سوم آباء و اجداد عبدالعظيم و بخش چهارم مشيخه عبدالعظيم. ^۱

80 ـ دائرة المعارف بزرگ اسلامى، مؤلف مدخل صادق سجادى (معاصر)

آستانه حضرت عبدالعظيم، عنوانى كه بر مرقد حضرت عبدالعظيم بن عبداللّه از نوادگان امام حسن مجتبى عليه السلام و بناهاى وابسته و پيوسته به آن در شهر رى اطلاق مى شود.
زمينه تاريخى: ابوالقاسم عبدالعظيم بن عبداللّه بن على بن حسن بن زيد بن حسن بن على بن ابى طالب عليه السلام در روزگار امام هادى عليه السلام به قصد زيارت مرقد امام رضا عليه السلام و به قولى به دستور امام هادى، خانواده خود را در مدينه گذارد (هدايتى، 17) و از سامرا وارد رى شد (بهبهانى، 196) و در محله ساربانان و كوى موالى، محل برخورد سه محله ويژه حنفيان و شافعيان و شيعيان (كريمان، 1/229) در خانه يكى از شيعيان

روايت او در مسند الرضا

عبدالعظيم حسنى از امام رضا عليه السلام يك حديث روايت كرده و ما آن را در كتاب آداب حديث 12 نقل كرده ايم. او مى گويد: امام رضا عليه السلام فرمودند: اى عبدالعظيم دوستان مرا از طرف من سلام برسان و به آنها بگو شيطان را به دل هاى خود راه ندهند و به آنان بگو در گفتار راستگو باشند و امانت ها را ادا نمايند و با همديگر منازعه و جدال ننمايند و سكوت را مراعات نمايند و به كارهاى بيهوده خود را مشغول نكنند.
به دوستان من بگو با يكديگر رفت و آمد نمايند و اين كارها موجب نزديكى من با آنها مى گردد، دوستان من نبايد اوقات خود را به مخالفت و دشمنى با يكديگر بگذرانند، من با خود عهد كرده ام كه از خداوند طلب نمايم تا كسانى را كه مرتكب اين گونه كارها مى شوند، عذاب كند و آنان را مورد خشم و غضب خود قرار دهد و اينها در آخرت زيانكار خواهند شد و سودى نخواهند برد.
به دوستان من بگو كه خداوند نيكوكاران آنها را آمرزيده و از بدكاران درگذشته است، مگر كسانى كه شرك آورده و يا يكى از دوستان مرا رنجانيده باشند و يا در دل خود نسبت به آنان كينه اى داشته باشند، خداوند از اين گونه افراد نخواهد گذشت، اگر او از اين كار زشت خود دست كشيد مورد رحمت و آمرزش خدا قرار خواهد گرفت و اگر در اين عمل باقى ماند، خداوند روح ايمان را از وى مى گيرد.
اين گونه جماعت با اين خصوصيات از دوستان ما هم محسوب نمى گردند و از ولايت ما خارج مى باشند، آنها از خاندان ما سودى و بهره اى نخواهند برد و من به خداوند از اين لغزش ها پناه مى برم. عبدالعظيم حسنى روايات ديگرى نيز از امام رضا عليه السلام نقل مى كند و ليكن آنها از طرق راويان ديگرى نقل شده كه ما آن روايات را در حالات همان راويان آورده ايم و روايت مستقيم همين تنها مى باشد.