امام باقر(ع) و صحيفه اميرمؤمنان
۰.بصائرالدّرجات از فضيل بن يسار نقل مى كند كه:امام باقر(ع) خطاب به وى فرمود: فضيل! كتاب على كه هفتاد زراع طول آن است، در نزد ماست و در روى زمين هيچ حكمى از احكام مورد نياز مردم نيست، مگر اينكه در اين صحيفه است؛ حتى ديه خطّى كه در پوست كسى ايجاد شود. آنگاه خطى بر انگشت ابهامش كشيد (يعنى حتى ديه يك چنين خطّ كوچك و بى اهميتى!). ۱
۰.نجاشى از محمد بن عذافر صيرفى نقل مى كند كه:من به همراه حكم بن عيينة در نزد ابوجعفر(ع) بوديم. حكم از امام(ع) در موضوعات مختلف سؤال مى نمود و امام(ع) پاسخ مى داد و به عيينة احترام خاصى مبذول مى داشت، تا در يك مسئله در ميانشان اختلاف پيش آمد. امام باقر به فرزندش فرمود برخيز كتاب جدّم اميرالمومنين(ع) را بياور. [ابن عذافر گويد:] فرزند امام، كتابى آورد بسيار بزرگ و درهم پيچيده؛ آنگاه امام باقر(ع) فرمود: «اين كتاب، خطّ على و املاى رسول خداست» و به آن نگاه كرد تا پاسخ مسئله مورد اختلاف را استخراج و خطاب به حكم چنين فرمود: «ابا محمد! تو و سلمه و ابوالمقدام، به هر كجا مى خواهيد روكنيد؛ ولى به خدا سوگند علم مورد اعتماد را بجز در نزد كسانى كه جبرئيل بر آنان نازل مى گرديد، نخواهيد يافت». ۲
امام صادق(ع) و صحيفه اميرمؤمنان
۰.كلينى با اسناد از بكر بن كرب و او از امام صادق(ع) نقل مى كند كه فرمود:«در نزد ما علمى هست كه با وجود آن نيازى به مردم نداريم و اين مردم هستند كه
1.بصائرالدرجات، چاپ تبريز، ج۱، ص۱۴۷؛ مستدرك الوسائل، ج۱۸، ص۳۸۶
2.رجال نجاشى، ترجمة محمد بن عذافر الصّيرفى.
