141
دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج13

۶۴۰۱.شرح نهج البلاغةـ به نقل از حبّه عُرَنى ـ: روزى با على عليه السلام مى رفتيم . برگشت و جويريه را در پشت سرش و در دور دست ديد . پس ندا داد : «اى جويريه! پدرى براى تو مباد ۱ شتاب كن و خود را به من برسان . آيا نمى دانى كه من تو را مى خواهم و دوستت دارم؟» .
جويريه به سوى او دويد .
[ على عليه السلام ] به او فرمود : « من چيزهايى را به تو مى گويم . آنها را به ياد داشته باش» . سپس پنهانى با هم گفتگو كردند و جويريه به او گفت : اى امير مؤمنان! من مردى فراموشكارم . به او فرمود : «من سخنم را دوباره به تو مى گويم تا حفظش كنى» و سپس در آخر سخنانش به او فرمود : «اى جويريه! دوست ما را تا آن گاه كه ما را دوست مى دارد ، دوست بدار و چون با ما دشمنى كرد ، دشمنش شو ، و دشمن ما را تا آن گاه كه ما را دشمن مى دارد، دشمن بدار و چون با ما دوست شد ، دوستش بدار» .

23

حارث بن ربيع

ابو زياد ، حارث بن ربيع بن زياد عبسى از قبيله مازِن بن نجّار بود و در جاهليت ، نزد قوم خود ، منزلت خاصّى داشت . تاريخنگاران ، او را از مهاجران نخستين به سوى پيامبر خدا دانسته اند . امام على عليه السلام او را براى مدّتى بر حكومت مدينه گمارد .

1.اين عبارت در عربى ، هم براى ستايش به كار مى رود و هم براى نكوهش . در اين جا مدح و ستايش است (ر.ك : النهاية : ج ۱ ص ۲۲) .


دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج13
140

۶۴۰۱.شرح نهج البلاغة عن حبّة العرني :سِرنا مَعَ عَلِيٍّ عليه السلام يَوما ، فَالتَفَتَ فَإِذا جُوَيرِيَةُ خَلفَهُ بَعيدا ، فَناداهُ : يا جُوَيرِيَةُ ! اِلحق بي لا أبا لَكَ ! أ لا تَعلَمُ أنّي أهواكَ واُحِبُّكَ ؟ قالَ : فَرَكَضَ نَحوَهُ ، فَقالَ لَهُ : إنّي مُحَدِّثُكَ بِاُمورٍ فَاحفظَها ، ثُمَّ اشتَرَكا فِي الحَديثِ سِرّا ، فَقالَ لَهُ جُوَيرِيَةُ : يا أميرَ المُؤمِنينَ ، إنّي رَجُلٌ نَسِيٌّ ، فَقالَ لَهُ : إنّي اُعيدُ عَلَيكَ الحَديثَ لِتَحفَظَهُ .
ثُمَّ قالَ لَهُ في آخِرِ ما حَدَّثَهُ إيّاهُ : يا جُوَيرِيَةُ ، أحبِب حَبيبَنا ما أحَبَّنا ، فَإِذا أبغَضَنا فَأبغِضهُ ، وأبغِض بَغيضَنا ما أبغَضَنا ، فَإِذا أحَبَّنا فَأَحِبَّهُ . ۱

23

الحارِثُ بنُ الرَّبِيعِ

الحارث بن الربيع بن زياد العبسي ، يُكنّى أبا زياد .
استعمله الإمام عليه السلام على المدينة مدّةً . كان من قبيلة مازن بن النّجّار ۲ . وكانت له منزلة خاصّة بين قومه في الجاهليّة . عدّه المؤرّخون من المهاجرين الأوّلين نحو رسول اللّه صلى الله عليه و آله . ۳

1.شرح نهج البلاغة : ج ۲ ص ۲۹۰ .

2.رجال الطوسي : ص ۶۱ الرقم ۵۲۸ ، رجال ابن داوود : ص ۶۸ الرقم ۳۶۰ .

3.اُسد الغابة : ج ۱ ص ۶۰۵ الرقم ۸۸۰ ، الإصابة : ج ۱ ص ۶۶۸ الرقم ۱۴۱۰ ، الطبقات الكبرى : ج ۱ ص ۲۹۵ .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج13
    سایر پدیدآورندگان :
    همکار: طباطبايي، محمدكاظم؛ طباطبايي نژاد، محمود؛ مترجم: مسعودی، عبدالهادی
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 40272
صفحه از 621
پرینت  ارسال به