۶۴۲۰.امام على عليه السلامـ در نامه اش به حُذَيفة بن يَمان ـ: به نام خداوند بخشاينده مهربان! از بنده خدا ، على ، امير مؤمنان ، به حذيفة بن يمان . سلام بر تو!
امّا بعد ؛ من تو را بر همان كارهاى مدائن كه پيش از من به عهده داشتى ، مى گمارم و جمع آورى خراج و كار روستاها و گردآورى جِزيه اهل ذمّه را نيز به تو واگذار مى كنم . پس ، افراد مورد اعتماد خودت را و از كسانى كه ديندارى و امانتدارى شان را مى پسندى ، هركس را كه دوست دارى ، گِرد آور و از آنان براى كارهايت كمك بگير ، كه اين براى تو و مولايت ، عزّت آفرين تر و براى دشمنت ، خوار كننده تر است .
من تو را به پرواى الهى و اطاعت از او در نهان و آشكار، فرمان مى دهم و تو را از عقوبت او بر كارهاى مخفى و آشكار ، برحذر مى دارم و به تو دستور مى دهم كه به نيكوكاران ، نيكى كنى و بر ستيزه كنندگان ، سخت بگيرى .
به تو امر مى كنم كه در كارهايت مدارا داشته باشى و با مردمانت به نرمى و عدالت رفتار كنى ، كه تو از اين امور ، بازخواست مى شوى . و نيز تو را امر مى كنم به انصاف ورزيدن با ستمديدگان و گذشت از مردم و رفتار نيكو تا آن جا كه در توان دارى ، كه خداوند ، نيكوكاران را پاداش مى دهد .
و به تو فرمان مى دهم كه ماليات زمين ها را به حق و انصاف بستانى و بيشتر از آنچه معيّن كرده ام ، مگيرى و چيزى هم از آن ، فروگذار نكنى و در آن از خود ، بدعتى مگذارى .
سپس هرچه گِرد آوردى ، به عدل و مساوات در ميان مستحقّانش قسمت كن و در برابر مردم ، متواضع باش و در مجلس خود ، آنان را هم سهيم كن و در رعايت حق ، دور و نزديك برايت يكسان باشد ، و ميان مردم ، به حقْ داورى كن و عدالت را در ميان آنان بر پا بدار و از هوا و هوس ، دنباله روى مكن و در راه خدا از سرزنش هيچ كس مَهَراس ، كه : «خداوند با پرهيزگاران است و نيز كسانى كه نيكوكارند» .
برايت نامه اى فرستادم تا آن را بر مردم منطقه ات بخوانى تا نظر ما را درباره خود و همه مسلمانان بدانند . پس آنان را حاضر كن و آن را براى آنان بخوان و براى ما از كوچك و بزرگشان بيعت بگير ، إن شاء اللّه !
