۶۴۲۳.الأمالى ، طوسىـ به نقل از ابو راشد ـ: چون خبر بيعت على عليه السلام به حذيفه رسيد ، يك دست خود را بر دست ديگرش زد و با او بيعت كرد و گفت : اين ، بيعت با امير حقيقى مؤمنان است . به خدا سوگند ، پس از او با هيچ كس از قريشْ بيعت نمى شود ، مگر فرد كوچك و يا ناقصى كه به حق ، پشت مى كند .
۶۴۲۴.مجمع الزوائدـ به نقل از ابو حَكَم سيّار ـ: بنى عَبْس (افراد قبيله حُذَيفه) به حذيفه گفتند : امير مؤمنانْ عثمان ، كشته شده است . چه فرمانى به ما مى دهى؟
گفت : به شما فرمان مى دهم كه همراه عمّار باشيد .
گفتند : عمّار ، از على جدا نمى شود .
گفت : حسد ، شما را به هلاكت افكنده است ، نه چيز ديگر . آيا نزديكى عمّار به على عليه السلام ، شما را از عمّار ، دور مى كند؟! به خدا سوگند ، برترى على بر عمّار ، بيشتر از فاصله خاك تا افلاك است و بى گمان ، عمّار از نيكان و برگزيدگان است .
و حذيفه مى دانست كه اگر آنان با عمّار باشند ، با على عليه السلام هم هستند .
ر . ك : ج 8 ص 491 (حذيفة بن يمان) .
