۶۳۲۳.ربيع الأبرار :زياد بن ابيه ، از ابو الأسود درباره محبّتش به على پرسيد . او گفت : دوستى على عليه السلام در دل من ، هر روز بيشتر مى شود ، همان گونه كه دوستى معاويه در دل تو افزون مى شود . من با دوستى على ، جوياى خدا و سراى آخرتم و تو با دوستى معاويه ، دنيا را با زينت آن مى جويى . مَثَل من و تو همان است كه شاعر مَذحِجْ گفته است :
دو دوستيم كه كارمان با هم تفاوت دارد
من علاء را مى خواهم و او يَمَن را .
من خون هاى قبيله بنى مالك را دوست مى دارم
ولى او شيفته سپيدى شير است .
۶۳۲۴.العِقْد الفريد :چون ابو الأسود دُئِلى در سال جماعت ۱ بر معاويه درآمد ، معاويه به او گفت : اى ابو الأسود! چنين به من خبر رسيده كه على بن ابى طالب مى خواسته است [ در جريان حَكَميّت ،] تو را يكى از دو داور قرار دهد . اگر مى شدى ، چه حكمى مى كردى؟
[ ابو الأسود] پاسخ داد : اگر مرا يكى از دو داور قرار مى داد ، هزار نفر از مهاجران و فرزندانشان و هزار نفر از انصار و فرزندانشان را گِرد مى آوردم . سپس آنها را به خدا قسم مى دادم كه بگويند آيا مهاجران و فرزندانشان به اين امر (حكومت) سزاوارترند يا آزادشدگان؟
معاويه به او گفت : خدا پدرت را بيامرزد! عجب داورى بودى ، اگر به داورى انتخاب مى شدى!
