۶۴۷۴.البَرصان والعَرجان :زيد بن صوحان عبدى ، سخنور و شه سوار و فرمانده بود و در حديثى [ نبوى ]با ذكر سلسله راويان آمده است كه : «يكى از اعضايش پيش تر به سوى بهشت مى رود» .
و زيد ، همان كسى است كه به على بن ابى طالب ـ كه رحمت خدا بر هر دو باد ـ گفت : من فردا كشته مى شوم . گفت : «چرا؟» . گفت : در خواب ديدم كه دستم از آسمان فرود آمد . پس دستم مرا فرا مى خوانَد .
پس چون عمير بن يثربى ، در نبرد تن به تن ، زيد را از پاى درآورد ، على بن ابى طالب عليه السلام در عبور از كنار كشتگان [ جنگ جمل ]بر سرِ جنازه او ايستاد و فرمود : «هان! به خدا سوگند ، من تو را جز اين گونه نمى شناسم : يارى ات هميشگى و هزينه ات [ براى من ]اندك بود» .
۶۴۷۵.امام صادق عليه السلام :چون در جنگ جمل ، زيد بن صوحان ـ كه رحمت خدا بر او باد ـ بر زمين افتاد ، امير مؤمنان آمد و بالاى سرش نشست و فرمود : «اى زيد! خدا تو را بيامرزد ، كه كم هزينه و بسيار يارى رسان بودى!» .
پس زيد ، سرش را به سوى او بلند كرد و گفت : و خدا به تو نيز ـ اى امير مؤمنان ـ جزاى خير بدهد كه ـ به خدا سوگند ـ تو را جز اين گونه نمى شناسم كه خداشناس و در لوح محفوظ ، بزرگ و حكيم هستى و خدا در دلت بزرگ است .
به خدا سوگند ، از سرِ جهالت ، همراه تو نجنگيدم ؛ بلكه از اُمّ سلمه همسر پيامبر صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى گفت : شنيدم پيامبر خدا فرمود : «هركه من مولاى اويم ، پس على مولاى اوست . بار خدايا! دوستدارش را دوست بدار و دشمنش را دشمن بدار و ياورش را ياورى كن و وا گذارنده اش را وا گذار» و به خدا سوگند ، ناپسند داشتم كه تو را وا گذارم و خدا هم مرا وا نهد .
