۶۴۹۱.الطبقات الكبرىـ به نقل از عطاء بن سائب ـ: چون مرگ سلمان در رسيد ، كيسه مُشكى را كه از بَلَنجَر ۱ به او رسيده بود ، خواست و فرمان داد كه آن را در ظرف كوچكى ، [با آب] بياميزند و در كنار بسترش بنهند و گفت : امشب فرشتگانى نزد من حضور مى يابند كه بو را مى فهمند ؛ امّا غذا نمى خورند .
44
سليمان بن صُرَد خُزاعى
سليمان بن صُرَد بن جون خُزاعى با كنيه ابو مُطَرِّف ، از صحابيان پيامبر خدا و از شيعيان برجسته كوفه است . او در جنگ جمل ، شركت نجست و مورد سرزنش امام على عليه السلام قرار گرفت ؛ ۲ امّا در جنگ صِفّين ، فرماندهى پياده نظام جناح راست لشكر على عليه السلام را به عهده داشت .
امام على عليه السلام او را بر منطقه جَبَل گماشت و صلابت او را در دين ستود .
سليمان ، به روزگار امامت امام حسن عليه السلام از ياران آن بزرگوار بود و پس از آن كه معاويه قرارداد صلح را نقض كرد ، به امام حسن عليه السلام پيشنهاد داد كه كارگزار معاويه را از كوفه اخراج كند ؛ امّا امام عليه السلام موافقت نكرد .
سليمان ، پس از هلاكت معاويه ، مردم كوفه را گِرد آورد و به امام حسين عليه السلام نامه نوشت و ايشان را به كوفه دعوت نمود ؛ ليكن از بيعت خود ، تخلّف نمود و در قيام سيد الشهدا عليه السلام شركت نكرد .
او در پىِ مرگ يزيد ، شيعيان كوفه را گِرد خود جمع كرد و قيام «توّابين» را با شعار «يا لَثاراتِ الحسين» بر عليه ابن زياد ، سازماندهى كرد . اين قيام حماسى و احساسى ، پس از يك دسته نبردهاى شكوهمند ، در مقابل عبيد اللّه بن زياد ، شكست خورد و سليمان بن صرد در سال 65 هجرى ، به شهادت رسيد . وى به هنگام شهادت ، 93 سال داشت .
