۶۴۹۵.الاُصول الستّة عشرـ به نقل از ذريح محاربى ـ: امام صادق عليه السلام از سهل بن حُنَيف ، ياد كرد و فرمود : «از نقيبان ^۱ بود» .
گفتم : از نقيبان دوازده گانه پيامبر خدا؟ فرمود : «آرى . از كسانى كه از ميان هفتاد نفر ، برگزيده شدند» .
به او گفتم : آنان كه كفيل و عهده دار امور قوم خود شدند؟
فرمود : «آرى . آنان بازگشتند ، در حالى كه ميانشان جنگ و خونريزى بود . پس منتظر شدند تا در سال بعد ، پيامبر خدا را ببينند . پس بازگشتند و از خونريزى بيزار شدند و صلح نمودند و پيامبر صلى الله عليه و آله با آنان آمد» .
امام صادق عليه السلام از سهل ، ياد كرد و فرمود : «نه از قريش و نه از ديگر مردم ، كسى در فضيلت و كمال ، بر او پيشى نگرفت» و او را ستود و فرمود : «چون سهل درگذشت ، امير مؤمنان به شدت ناراحت شد و بر او پنج نماز ^۲ خواند و فرمود : اگر كوهى هم با من بود ، خُرد مى شد» .

۶۴۹۵.الاُصول الستّة عشر عن ذريح المحاربي :ذَكَرَ [ أبو عَبدِ اللّهِ عليه السلام ]سَهلَ بنَ حُنَيفٍ فَقالَ : كانَ مِنَ النُّقَباءِ ^۱ ، فَقُلتُ لَهُ : مِن نُقَباءِ نَبِيِّ اللّهِ الاِثنَي عَشَرَ ؟ فَقالَ : نَعَم ، كانَ مِنَ الَّذينَ اختيروا مِنَ السَّبعينَ ، فَقُلتُ لَهُ : كُفَلاءُ عَلى قَومِهِم ، فَقالَ : نَعَم ، إنَّهُم رَجَعوا وفيهِم دَمٌ ، فَاستَنظَروا رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله إلى قابِلٍ ، فَرَجَعوا فَفَزَغوا ^۲ مِن دَمِهِم وَاصطَلَحوا ، وأقبَلَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله مَعَهُم .
وذَكَرَ سَهلاً فَقالَ أبو عَبدِ اللّهِ عليه السلام : ما سَبَقَهُ أحَدٌ مِن قُرَيشٍ ولا مِنَ النّاسِ بِمَنقَبَةٍ ، وأثنى عَلَيهِ وقالَ : لَمّا ماتَ جَزِعَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام جَزَعا شَديدا ، وصَلّى عَلَيهِ خَمسَ صَلَواتٍ وقالَ : لَو كانَ مَعي جَبَلٌ لَارفَضَّ ^۳ . ^۴