ر . ك : ج 6 ص 71 (نبردِ اشتر و نقش بنيانىِ او در جنگ) .
ج 7 ص 13 (شهادت مالك اشتر) .
84
مالك بن حبيب
مالك بن حبيب يَربوعى از ياران ارجمند امير مؤمنان على عليه السلام است . امام عليه السلام در هنگام حركت به صِفّين ، او را در كوفه باز نهاد تا مردم را براى يارى ايشان بسيج كند .
او از اين عدم حضور در نبرد ، در رنج بوده است ؛ امّا امام عليه السلام وعده رسيدن به اجرى بزرگ را به وى مى دهد . مالك ، رئيس نيروى انتظامى على عليه السلام در كوفه بود .
۶۶۳۸.وقعة صِفّين :مالك بن حبيب، مردى را كه از فرمان بسيج على عليه السلام تن زده بود، دستگير كرد و گردن زد. اين خبر به قوم آن مرد رسيد . به يكديگر گفتند : نزد مالك بن حبيب مى رويم و از زير زبانش مى كشيم ؛ چرا كه وى مردى بى خرد و تند مزاج است و شايد به قتل او اقرار كند. نزد او آمدند و گفتند : اى مالك! تو آن مرد را كشتى؟
مالك گفت : مى خواستيد چون شتر كه بچّه اش را نوازش مى كند [ من هم او را بنوازم] ؟ از پيش من برويد . خداوند ، رويتان را زشت كند . من به صراحت مى گويم كه او را كشتم .
