فصل پنجم : بر حذر داشتن از غلو در دوست داشتن امام على
۶۰۳۸.امام على عليه السلام :پيامبر خدا مرا فرا خواند و فرمود : «در تو نمونه اى از عيسى عليه السلام است . يهود با وى دشمنى ورزيدند ، تا آن جا كه به مادرش تهمت زدند و نصارا او را دوست داشتند ، تا آن جا كه وى را در جايگاهى قرار دادند كه جايش نبود» .
بدانيد كه دو گروه درباره من به هلاكت مى افتند : دوستدارانى كه مرا به آنچه در من نيست ، ستايشم مى كنند ؛ و بدخواهانى كه دشمنىِ با من ، آنان را به تهمت زدن به من وا مى دارد .
۶۰۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! ماجراى تو مانند ماجراى عيسى بن مريم است كه قومى او را دوست داشتند و در دوست داشتن او زياده روى كردند و در نتيجه ، درباره وى به هلاكت افتادند و گروهى او را دشمن داشتند و در دشمنْ داشتنِ او زياده روى كردند و آنان نيز هلاك شدند . گروهى هم درباره او ميانه روى كردند و نجات يافتند .
۶۰۴۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! مَثَل تو در امّت من ، مَثَل عيسى بن مريم است كه قوم او سه گروه شدند : گروهى مؤمنان ، كه همان حواريان اند ؛ گروهى دشمنان وى ، كه يهودند ؛ و گروهى كه درباره وى زياده روى كردند و در نتيجه از ايمان ، خارج شدند .
امّت من نيز درباره تو سه گروه مى شوند : گروهى پيروان تو ، كه مؤمنان اند ؛ گروهى دشمنان تو ، كه پيمان شكن اند ؛ و گروهى كه درباره تو زياده روى مى كنند ، كه همان منكرانِ پيشى گيرنده اند .
پس ، تو ـ اى على ـ و پيروانت در بهشتيد و دوستداران پيروانت در بهشت اند ، و دشمنانت و غلوكنندگان درباره تو ، در آتش اند .
