ر . ك : ص 427 (وليد بن عقبه) .
ج 10 ص 413 (مظلوميت پس از پيامبر) .
1 / 3
حسادت
۶۰۵۷.شرح نهج البلاغة :در تفسير اين سخنِ خداوند متعال : «آيا مگر به آنچه خداوند از لطف خويش [ به بعضى از] مردمان بخشيده ، رشك مى برند؟» ، آمده است كه اين آيه ، درباره على عليه السلام و دانشى كه به وى اختصاص يافته ، نازل شده است .
۶۰۵۸.امام على عليه السلام :ما را با قريش ، چه كار؟ قريش ، [ حقّ ]ما را انكار نمى كنند ، جز به خاطر اين كه ما اهل خاندانى هستيم خداوند عز و جل بنيان ايشان را بر بنياد ما بر افراشته و افراد ما را بر افراد آنان ، برترى داده و ما را بر آنان برگزيده است . از اين كه خداوندْ ما را بر آنان برگزيده است ، از او خشمگين اند و با آنچه خداوند مى پسندد و دوست دارد ، دشمنى مى ورزند .
هنگامى كه خداوندْ ما را بر آنان برگزيد ، ما آنان را در حرمت (احترام) خود ، شريك گردانديم ، كتاب و نبوّت را به آنان شناسانديم و از واجبات و آيين اسلام ، آگاهشان ساختيم و صحف (نوشته ها) و زبورها (نامه ها) را برايشان حفظ كرديم و آنان را به دين و آيين اسلام ، پايبند ساختيم . آن گاه ، در برابر ما ايستادند و برترى هايمان را انكار كردند و حقّمان را از ما گرفتند و اعمال و نشان هاى ما را كوچك شمردند .
بار الها! از تو عليه قريش ، يارى مى طلبم . حقّم را از ايشان بگير و آنان را به خاطر ظلمى كه بر من روا داشته اند ، رها مساز . پروردگارا! حقّم را از ايشان باز ستان ، كه تو حاكمى عادلى .
