فصل دوم : بر حذر داشتن از كين ورزى به امام على
2 / 1
كين ورزى به على ، كين ورزى به خدا و پيامبر اوست
۶۰۶۴.مجمع الزوائدـ به نقل از ابو رافع ـ: پيامبر خدا ، على عليه السلام را [به عنوان حاكم] به يمن فرستاد . مردى از قبيله اَسلَم كه به وى عمرو بن شاسِ اسلمى گفته مى شد ، همراه وى رفت . اين مرد برگشت ، در حالى كه از على عليه السلام بدگويى و شِكوه مى كرد .
پيامبر خدا ، به دنبال وى فرستاد و آن گاه به وى فرمود : «دور شو ، اى عمرو! آيا از على ستمى در داورى ديدى ، يا ديدى كه او خود را در تقسيم بيت المال بر ديگران ترجيح دهد؟» .
گفت : به خدا ، خير .
فرمود : «پس براى چه اين چيزهايى را كه به من خبر داده اند ، مى گويى؟» .
گفت : نمى توانم از دشمنى با او خوددارى كنم .
پيامبر خدا ، چنان خشمناك شد كه خشم از چهره اش هويدا بود . آن گاه فرمود : «كسى كه او را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است و كسى كه مرا دشمن بدارد ، خداوند را دشمن داشته است و دوستدار او ، دوستدار من است و دوستدار من ، دوستدار خداوند عز و جل است» .
۶۰۶۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مرا دوست دارد ، بايد على را دوست داشته باشد و كسى كه على را دشمن بدارد ، با من دشمنى كرده است و دشمنى با من ، دشمنى با خداى عز و جل است و هر كس با خدا دشمنى ورزد ، خداوندْ او را وارد جهنّم مى سازد .
۶۰۶۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در وصف على عليه السلام ـ: خداوند عز و جل مى فرمايد : «كسى كه با على دشمنى ورزد ، با من دشمنى كرده است و كسى كه از على پيروى كند از من پيروى كرده و كسى كه در برابر او بايستد ، در برابر من ايستاده است و كسى كه با او به مخالفت برخيزد ، با من مخالفت كرده و كسى كه نافرمانى او كند ، نافرمانى من كرده و كسى كه او را بيازارد ، مرا آزار داده و كسى كه با او كينه ورزد ، با من كينه ورزيده است و كسى كه او را دوست بدارد ، مرا دوست داشته است و كسى كه بر او بتازد ، بر من تاخته است و كسى كه با او حيله كند ، با من حيله كرده است و كسى كه او را يارى دهد ، مرا يارى كرده است» .
