۶۰۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه با على دشمنى كند ، با خدا دشمنى كرده است .
۶۰۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در حَجّة الوداع ، در حالى كه بر شترش نشسته و دستش بر شانه على عليه السلام بود ـ: خداوندا! آيا ابلاغ كردم؟ خداوندا! آيا ابلاغ كردم؟ اين ، پسر عموى من و پدر فرزندان من است . خداوندا! دشمنانش را در آتش ، واژگون ساز .
۶۰۹۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ خطاب به على عليه السلام ـ: خداوند ، دشمن تو را بكُشد و با دشمنت دشمن باشد!
۶۰۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ خطاب به على عليه السلام ـ: خداوندْ بكشد كسى را كه با تو بجنگد و با تو دشمنى ورزد!
۶۰۹۵.الإصابةـ به نقل از ابن زبير ـ: معاويه به قصد حج به مكّه آمد و داخل مسجد شد . پيرمردى را ديد كه دو گيس بافته شده داشت و خوش چهره ترين و پاكيزه لباس ترينِ پيرمردها بود . معاويه نام او را پرسيد . به وى گفتند كه او پسر عُرَيض است .
معاويه كسى را به دنبال پيرمرد فرستاد و او آمد . معاويه به وى گفت : زمينى را كه در تَيماء ۱ داشتى ، چه كردى؟
پيرمرد گفت : هست .
معاويه گفت : آن را به من بفروش ؟
پيرمرد گفت : باشد ؛ [ امّا] اگر [ به پول آن] نياز نداشتم ، آن را نمى فروختم .
معاويه از او خواست كه مرثيه اى را كه براى پسرش سروده بود ، بخواند . او آن مرثيه را خواند . ميان آن دو ، سخنْ بالا گرفت تا اين كه از على عليه السلام سخن به ميان آمد و ابن عُرَيض از معاويه خشمگين شد . معاويه گفت : خِرِف شده است .
پيرمرد را بلند كردند . گفت : من ديوانه نيستم ؛ امّا اى معاويه! تو را به خدا سوگند ، آيا آن زمان را به ياد نمى آورى كه نزد پيامبر خدا نشسته بوديم و على وارد شد . پيامبر صلى الله عليه و آله از وى استقبال كرد و فرمود : «خداوند ، آن را كه با تو مى جنگد ، بكُشد و دشمنت را دشمن بدارد!»؟
