۶۱۰۶.مسند ابن حنبلـ به نقل از عمرو بن شاسِ اسلمى ـ: همراه على به سوى يمنْ روانه شديم . در اين سفر ، على با من قهر كرد ، به طورى كه در قلبم نسبت به على كدورتى حاصل شد . هنگامى كه برگشتم ، در مسجد ، گله ام را مطرح كردم ، تا اين كه اين مطلب به پيامبر خدا رسيد .
بامدادى به مسجد رفتم و پيامبر خدا در بين گروهى از يارانش بود . وقتى چشمش به من افتاد ، به من خيره شد و با تندى به من نگريست تا اين كه نشستم . فرمود : «اى عمرو! به خدا سوگند ، مرا آزردى» .
گفتم ؛ اى پيامبر خدا! از آزردن شما به خدا پناه مى برم .
فرمود : «آرى . هر كس على را بيازارد ، مرا آزرده است» .
۶۱۰۷.التاريخ الكبيرـ به نقل از عمرو بن شاس ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله به من فرمود : «مرا آزردى!» .
گفتم : دوست ندارم شما را بيازارم .
فرمود : «هر كس على را بيازارد ، مرا آزرده است» .
۶۱۰۸.المناقب ، خوارزمىـ به نقل از عمرو بن خالد ـ: زيد بن على ، به نقل از على بن حسين ، از حسين بن على ، از على بن ابى طالب عليه السلام ، در حالى كه همگى مويشان را در دست گرفته بودند ، به من خبر داد كه : پيامبر خدا ، مويش را در دست گرفت و به من فرمود : «اى على! هر كس تو را سر مويى بيازارد ، مرا آزرده است و هر كس مرا بيازارد ، خداوند را آزرده است و هر كس خدا را بيازارد ، ساكنان آسمان و زمين ، او را نفرين مى كنند» .
