۶۱۸۲.اُسد الغابةـ درباره بُسر بن ارطات ـ: او وارد مدينه شد . بسيارى از اهالى آن جا از دست او گريختند ، از جمله : جابر بن عبد اللّه انصارى و ابو ايّوب انصارى و جز اين دو . او تعداد بسيارى از اهل مدينه را به قتل رساند .
در يمن بر قبيله همْدان ، يورش برد و زنانشان را اسير كرد . آنان ، نخستين زنان مسلمانى بودند كه در دوران اسلام ، اسير گشتند .
او در مدينه ، خانه هايى را ويران كرد .
۶۱۸۳.اُسد الغابةـ به نقل از ابو عمر ، درباره بُسر بن اَرطات ـ: يحيى بن معين مى گفت : وى از اصحاب به شمار نمى آيد و به خاطر كارهاى ننگينى كه در دوران اسلامْ مرتكب شد، انسان بدى است. از جمله كارهاى زشت وى ، كشتن عبد الرحمان و قُثَم (دو پسر عبيد اللّه بن عبّاس بن عبد المطّلب) است كه اهل حديث و مورّخان ، آن را نقل كرده و آورده اند كه : آن دو ، خُردسال و پيش مادرشان بودند .
معاويه ، بُسر را به سوى حجاز و يمن فرستاده بود تا پيروان على عليه السلام را بكشد و براى وى بيعت بگيرد. او به مدينه رفت و در آن جا كارهايى ناشايست و زشت انجام داد .
۶۱۸۴.الغارات :طبق آنچه به ما رسيده ، على عليه السلام پيش از رحلتش ، بُسر بن ابى ارطات ـ كه نفرين خدا بر او باد ـ را نفرين كرد و گفت : «خداوندا! به درستى كه بُسر ، دينش را به دنيايش فروخت، حرمت هاى تو را پايمال كرد و پيروى بنده اى تبهكار را بر آنچه نزد توست ، ترجيح داد . بار الها! تا عقلش را نگيرى ، او را نميران!» .
پس از رحلت على عليه السلام ، طولى نكشيد كه بُسر ، گرفتار وسواس شد و عقلش زايل گشت .
