۶۲۱۷.تاريخ دمشقـ به نقل از ابن عبّاس ـ: وليد بن عقبة بن ابى معيط ، به على بن ابى طالب عليه السلام گفت : من از تو تيزشمشيرتر ، سخنورتر و در جنگ ، پُرابّهت ترم .
على عليه السلام به وى فرمود : «ساكت شو! تو جز يك فاسق نيستى» .
آن گاه ، اين آيه درباره وى نازل شد : «آيا كسى كه مؤمن است ، چون كسى است كه فاسق است؟ البته يك سان نيستند» .
منظور از مؤمن ، على عليه السلام و منظور از فاسق (نافرمان) ، وليد بن عقبه بود .
۶۲۱۸.شرح نهج البلاغةـ به نقل از ابو القاسم بلخى ـ: از جمله نقل هاى معلومى كه (به سبب مشهور بودن خبرِ آنها و نيز اتّفاق نظر مردم درباره آنها) هيچ ترديدى در آنها وجود ندارد ، اين است كه وليد بن عقبة بن ابى مُعَيط ، على عليه السلام را دشمن مى داشت و به وى بد مى گفت .
او همان كسى است كه در زمان حيات پيامبر خدا به على عليه السلام بد گفت و با لقب ناشايست از او ياد كرد و نيز به وى گفت : من از تو پُردل تر و تيزشمشيرترم .
على عليه السلام به وى فرمود : «اى فاسق! ساكت شو» .
آن گاه ، خداوند متعال درباره آن دو ، اين آيه را فرو فرستاد : «آيا كسى كه مؤمن است ، چون كسى است كه فاسق است؟ البته يك سان نيستند» . نيز آيات بعد از آن را فرو فرستاد و بر اين اساس ، خداوند وليد را در زمان حيات پيامبر خدا «فاسق» خواند و از آن پس ، او جز با عنوان «وليد فاسق» شناخته نمى شد .
