ابو صَلْت تَيمى مى گويد : نفرين على عليه السلام در حقّ ابن حُجَيّه چنين بود : «خداوندا! يزيد بن حُجَيّه با پول مسلمانان فرار كرد و به قومى فاسق پيوست . ما را از نيرنگ و شيطنت او محفوظ بدار و وى را به جزاى ستمكاران ، كيفر بده ...!» .
13 . عبد اللّه بن عبد الرحمان
از جمله كسانى كه از على عليه السلام جدا شدند ، عبد اللّه بن عبد الرحمان بن مسعود بن اَوس بن ادريس بن معتّبِ ثقفى بود.
وى نخست با معاويه بود . سپس به على عليه السلام پيوست و در جنگ صِفّين ، در كنار وى بود . سپس بار ديگر به سوى معاويه رفت.
على عليه السلام وى را «هَجَنَّع» صدا مى كرد كه به معناى «دراز» است.
14 . قَعقاع بن شور
از جمله كسانى كه از على عليه السلام جدا شدند ، قَعقاع بن شور بود.
على عليه السلام وى را بر منطقه كَسكَر ۱ گمارد ، امّا از وى كارهايى ناشايست سر زد ؛ از جمله ، اين كه زنى گرفت و مهريه اش را صد هزار درهم قرار داد و به سوى معاويه گريخت.
15 . نَجاشى
يكى ديگر از كسانى كه از على عليه السلام جدا شدند ، نجاشى شاعر (از بنى حارث بن كعب) بود . وى از شعراى عراقيان در جنگ صفّين بود و على عليه السلام به وى فرمان داده بود كه با
