۵۸۱۳.امام على عليه السلامـ در سخنرانى اش ـ: ... تا آن جا كه خيال انديش مى پندارد كه دنيا شتر زانوبسته (در اختيار) بنى اميّه است تا شيرش را به مردم بخورانند و يا چشمه اى زلال است تا مردم را به آبشخورِ آن ببرند . هرگز از گُرده اين امّت ، تازيانه و شمشيرشان برداشته نمى شود.آن كه چنين مى پندارد، دروغ مى پندارد ؛ بلكه بهره آنان از لذّت زندگى ،جرعه اى است كه آن را لَختى مى چشند و بعد ، يك باره بيرون مى افكنند.
۵۸۱۴.امام على عليه السلامـ در يادكرد بنى اميّه ـ: اهل باطلِ دنيا ، بر اهل حق ، پيروز مى گردند و زمين از تجاوز ، ستم و بدعت ، انباشته مى شود تا آن كه خداوند عز و جل جبروت آنان را برزمين مى زند و پايه هايشان را مى شكند و ميخ هاى آن را مى كشد .
بدانيد كه شما آن روزگار را خواهيد ديد! قومى را يارى كنيد كه صاحب پرچم هاى بدر و حُنين اند . آنان را پناه دهيد و دشمنان آنان را بر ضدّ آنان يارى نكنيد ؛ چرا كه بلا زودتر به سراغتان خواهد آمد و بدبختى به شما خواهدرسيد .