۵۲۴۳.امام على عليه السلام :هموست كه آفريده ها را آفريد ، بدون نمونه اى كه از روى آن نمونه سازى كند ، و بدون داشتن اندازه اى كه از خالقِ معبودى پيش از او مانده باشد تا آن را دستور كار قرار دهد .

۵۲۴۴.امام على عليه السلام :آنچه را كه آفريد ، بدون نمونه پيشين ايجاد كرد .

۵۲۴۵.امام على عليه السلام :آفريدگان را از روى چاره جويى نيافريد .

۵۲۴۶.امام على عليه السلام :خداوند سبحان ، هيچ چيزى را بيهوده نيافريد تا بيهوده گرى كند .

۵۲۴۷.امام على عليه السلام :آفريدگان را بدون نمونه ، بدون رايزنى با كسى ، و بدون كمك گرفتن از كمكْ كارى آفريد . آفرينشِ آفريده ، به فرمان او تكميل شد . پس به پيروى اش اذعان كرد ، پذيرفت و رد نكرد ، و فرمانبر شد و سرِ ستيز بر نداشت .

۵۲۴۸.امام على عليه السلام :اگر مى خواست آن [ آسمان و زمين ]را در كم تر از بر هم زدن پلك چشمى بيافريند ، مى آفريد ؛ امّا او آرامش و مدارا[ ى خود ]را نمونه اى براى امينان خود قرار داد ، و پاسخى براى [ اقامه ]حجّت بر خلقش .

۵۲۴۹.امام على عليه السلامـ درباره سخن خداى متعال :«ما وقتى چيزى را اراده كنيم ، همين قدر كه به آن بگوييم : باش! ، بى درنگ ، موجود مى شود»ـ: اين ، همان قدرت كامل است كه دارنده آن ، نيازمند مباشرت با اشيا نيست ؛ بلكه آنها را طبق آنچه مى خواهد ، به وجود مى آورد .
در آفريدن چيزى ، به انديشه ورزى نيازمند نيست ؛ بلكه هر گاه اراده آفريدنِ چيزى كند ، آن چيز ، طبق آنچه او اراده كرده ، در كمال حكمت به وجود مى آيد و سامان آن ، با يك كلمه ، قوام پيدا مى كند و به قدرت قاهرش ، از آفريده هايش تمايز مى يابد .

۵۲۴۳.عنه عليه السلام :الَّذِي ابتَدَعَ الخَلقَ عَلى غَيرِ مِثالٍ اِمتَثَلَهُ ، ولا مِقدارٍ اِحتَذى عَلَيهِ مِن خالقٍ مَعبودٍ كانَ قَبلَهُ . ^۱

۵۲۴۴.عنه عليه السلام :اِبتَدَعَ ما خَلَقَ بِلا مِثالٍ سَبَقَ . ^۲

۵۲۴۵.عنه عليه السلام :لَم يَذرَاَ الخَلقَ بِاحتِيالٍ . ^۳

۵۲۴۶.عنه عليه السلام :ما خَلَقَ اللّهُ سُبحانَهُ أمرا عَبَثا فَيَلهُوَ . ^۴

۵۲۴۷.عنه عليه السلام :خَلَقَ الخَلقَ عَلى غَيرِ تَمثيلٍ ، ولا مَشورَةِ مُشيرٍ ، ولا مَعونَةِ مُعينٍ ؛ فَتَمَّ خَلقُهُ بِأَمرِهِ ، وأذعَنَ لِطاعَتِهِ ، فَأَجابَ ولَم يُدافِع ، وَانقادَ ولَم يُنازِع . ^۵

۵۲۴۸.عنه عليه السلام :ولَو شاءَ أن يَخلُقَها في أقَلَّ مِن لَمحِ البَصَرِ لَخَلَقَ ، ولكِنَّهُ جَعَلَ الأَناةَ وَالمُداراةَ مِثالاً لِاُمَنائِهِ ، وإيجابا لِلحُجَّةِ عَلى خَلقِهِ . ^۶

۵۲۴۹.عنه عليه السلامـ في قَولِهِ تَعالى :«إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَىْ ءٍ إِذَآ أَرَدْنَـهُ أَن نَّقُولَ لَهُو كُن فَيَكُونُ»^۷ـ: فَهذِهِ القُدرَةُ التّامَّةُ الَّتي لا يَحتاجُ صاحِبُها إلى مُباشَرَةِ الأَشياءِ ، بَل يَختَرِعُها كَما يَشاءُ سُبحانَهُ ولا يَحتاجُ إلَى التَّرَوّي فيخَلقِ الشَّيءِ ، بَل إذا أرادَهُ صارَ عَلى ما يُريدُهُ مِن تَمامِ الحِكمَةِ ، وَاستَقامَ التَّدبيرُ لَهُ بِكَلِمَةٍ واحِدَةٍ ، وقُدرَةٍ قاهِرَةٍ بانَ بِها مِن خَلقِهِ . ^۸