407
دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج11

۵۶۱۰.المصنَّف ، ابن ابى شيبهـ به نقل از سفيان ، از مردى كه نام وى را نياورده است ـ: هيچ كس را حسابگرتر از على عليه السلام نيافتم . از سهم دو دختر و پدر و مادر و زنْ پرسيده شد ، فرمود : «سهم يك هشتمِ زن يك نُهم مى شود» .

۵۶۱۱.الاستيعاب ـ به نقل از زَرّ بن حُبَيش ـ :دو نفر نشسته بودند و غذا مى خوردند . يكى از آنان پنج قرص نان داشت ، و ديگرى سه قرص نان . وقتى سفره انداختند ، كسى نزد آنان آمد و سلام كرد . گفتند : بنشين و غذا بخور .
مرد نشست و با آن دو خورد و همه هشت قرص نان را خوردند . آن مرد برخاست و در هنگام رفتن ، هشت درهم نزد آن دو گذاشت و گفت : اين در مقابل نانى است كه با شما خوردم و از غذايتان بهره بردم .
آن دو [ بر سرِ تقسيم درهم ها] با هم كشمكش كردند . دارنده پنج قرص نان گفت : پنج درهم ، از آنِ من و سه درهم ، از آنِ توست . دارنده سه قرص نان گفت : جز اين كه پولْ بين ما به نصف تقسيم شود ، به چيز ديگرى راضى نيستم .
شكايت ، نزد امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام بردند و داستان خود را براى وى نقل كردند . على عليه السلام به آن كه سه قرص نان داشت ، گفت : «دوستت آنچه را كه [ حقّ تو ]بوده ، به تو داده است و نان او بيشتر از نان تو بوده است . بيا و به همين سه درهم ، راضى باش» .
گفت : هرگز! جز به حقّ خالص ، از او راضى نخواهم شد .
على عليه السلام فرمود: «در حقّ خالص، به تو بيش از يك درهم نمى رسد و او هفت درهم مى برد».
مرد گفت : پناه بر خدا ، اى امير مؤمنان! او سه درهم مى دهد و من راضى نمى شوم و حتّى تو هم توصيه كردى كه من بپذيرم و من باز هم راضى نشدم . حال به من مى گويى كه در حقّ خالص ، نبايد جز يك درهم به من برسد؟!
على عليه السلام فرمود : «دوست تو سه درهم را بر پايه مُصالحه به تو داد ؛ ولى گفتى : من جز به حقّ خالص ، راضى نيستم و طبق حقّ خالص ، جز يك درهم ، مال تو نيست» .
مرد گفت : دليل آن را طبق حقّ خالص به من بفهمان تا بپذيرم .
على عليه السلام فرمود : «اگر هر يك از هشت قرص نان ـ كه شما خورده ايد ـ ، سه قسمت شود ، بيست و چهار مى شود . حال ، اگر يكى از شما بيشتر يا كم تر خورده باشد ، معلوم نيست . پس در خوردن ، مساوى هستيد!» .
گفت : آرى .
فرمود : «تو هشت سهم خوردى ، در حالى كه نُه سهم داشتى و دوست تو هشت سهم خورده ، در حالى كه پانزده سهم داشته است ؛ يعنى هشت سهم خود را خورده و هفت سهمش باقى مانده است و آن شخص سوم [ فقط] يك سهم از نُه سهم تو را خورده است . بنا بر اين ، يك درهم از آنِ تو مى شود در برابر يك سهمت ؛ و هفت درهم از آنِ او مى شود در برابر هفت سهمش» .
مرد گفت : اكنون راضى ام .


دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج11
406

۵۶۱۰.المصنَّف لابن أبي شيبة عن سفيان عن رجل لم يسمِّه :ما رَأَيتُ رَجُلاً كانَ أحسَبَ مِن عَلِيٍّ ، سُئِلَ عَنِ ابنَتَينِ وأبَوَينِ وَامرَأَةٍ ، فَقالَ : صارَ ثُمنُها تِسعاً . ۱

۵۶۱۱.الاستيعاب عن زِرّ بن حُبَيش :جَلَسَ رَجُلانِ يَتَغَدَّيانِ ، مَعَ أحَدِهِما خَمسَةُ أرغِفَةٍ ، ومَعَ الآخَرِ ثَلاثَةُ أرغِفَةٍ ، فَلَمّا وَضَعَا الغَداءَ بَينَ أيديهِما مَرَّ بِهِما رَجُلٌ فَسَلَّمَ ، فَقالا : اِجلِس لِلغَداءِ ، فَجَلَسَ ، وأكَلَ مَعَهُما ، وَاستَوفَوا في أكلِهِمُ الأَرغِفَةَ الثَّمانِيَةَ ، فَقامَ الرَّجُلُ وطَرَحَ إلَيهِما ثَمانِيَةَ دَراهِمَ ، وقالَ : خُذا هذا عِوَضا مِمّا أكَلتُ لَكُما ، ونِلتُهُ مِن طَعامِكُما ، فَتَنازعا ، وقالَ صاحِبُ الخَمسَةِ الأَرغِفَةِ : لي خَمسَةُ دَراهِمَ ، ولَكَ ثَلاثَةٌ ، فَقالَ صاحِبُ الثَّلاثَةِ الأَرغِفَةِ : لا أرضى إلّا أن تَكونَ الدَّراهِمُ بَينَنا نِصفَينِ . وَارتَفَعا إلى أميرِ المُؤمِنينَ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ رضى الله عنه ، فَقَصّا عَلَيهِ قِصَّتَهُما ، فَقالَ لِصاحِبِ الثَّلاثَةِ الأَرغِفَةِ : قَد عَرَضَ عَلَيكَ صاحِبُك ما عَرَضَ ، وخُبزُهُ أكثَرُ مِن خُبزِكَ ، فَارضَ بِثَلاثَةٍ . فَقالَ : لا وَاللّهِ ، لا رَضيتُ مِنهُ إلّا بِمُرِّ الحَقِّ . فَقالَ عَلِيٌّ رضى الله عنه : لَيسَ لَكَ في مُرِّ الحَقِّ إلّا دِرهَمٌ واحِدٌ ولَهُ سَبعَةٌ .
فَقالَ الرَّجُلُ : سُبحانَ اللّهِ يا أميرَ المُؤمِنينَ ! وهُوَ يَعرِضُ عَلَيَّ ثَلاثَةً فَلَم أرضَ ، وأشَرتَ عَلَيَّ بِأَخذِها فَلَم أرضَ ، وتَقولُ لِيَ الآنَ : إنَّهُ لا يَجِبُ في مُرِّ الحَقِّ إلّا دِرهَمٌ واحِدٌ . فَقالَ لَهُ عَلِيٌّ : عَرَضَ عَلَيكَ صاحِبُكَ أن تَأخُذَ الثَّلاثَةَ صُلحا ، فَقُلتَ : لَم أرضَ إلّا بِمُرِّ الحَقِّ ، ولا يَجِبُ لَكَ بِمُرِّ الحَقِّ إلّا واحِدٌ . فَقالَ لَهُ الرَّجُلُ : فَعَرِّفني بِالوَجهِ في مُرِّ الحَقِّ حَتّى أقبَلَهُ .
فَقالَ عَلِيٌّ رضى الله عنه :أ لَيسَ لِلثَّمانِيَةِ الأَرغِفَةِ أربَعَةٌ وعِشرونَ ثُلثا أكَلتُموها وأنتُم ثَلاثَةُ أنفُسٍ ، ولا يُعلَمُ الأَكثَرُ مِنكُم أكلاً ، ولَا الأَقَلُّ ، فَتُحمَلونَ في أكلِكُم عَلَى السَّواءِ ؟ قالَ : بَلى . قالَ : فَأَكَلتَ أنتَ ثَمانِيَةَ أثلاثٍ ، وإنَّما لَكَ تِسعَةُ أثلاثٍ ، وأكَلَ صاحِبُكَ ثِمانَيَةَ أثلاثٍ ، ولَهُ خَمسَةَ عَشَرَ ثُلثا ، أكَلَ مِنها ثَمانِيَةً ويَبقى لَهُ سَبعَةٌ ، وأكَلَ لَكَ واحِدا مِن تِسعَةٍ ، فَلَكَ واحِدٌ بِواحِدِكِ ، ولَهُ سَبعَةٌ بِسَبعَتِهِ . فَقالَ لَهُ الرَّجُلُ : رَضيتُ الآنَ . ۲

1.المصنّف لابن أبي شيبة : ج ۷ ص ۳۴۹ ح ۱ .

2.الاستيعاب : ج ۳ ص ۲۰۷ الرقم ۱۸۷۵ ، جواهر المطالب : ج ۱ ص ۲۰۵ ، كنز العمّال : ج ۵ ص ۸۳۵ ح ۱۴۵۱۲ ؛ تهذيب الأحكام : ج ۸ ص ۳۱۹ ح ۱۱۸۴ ، كنز الفوائد : ج ۲ ص ۶۹ كلاهما نحوه .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج11
    سایر پدیدآورندگان :
    همکار: طباطبايي، محمدكاظم؛ طباطبايي نژاد، محمود؛ مترجم: سلطانی، محمدعلی
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 102020
صفحه از 613
پرینت  ارسال به