۵۰۶۶.امام على عليه السلام :به همتا داشتن ، توصيف نمى گردد ، و به تمرين و وسيله نمى آفريند ، و به حواس ، درك نمى شود ... .
اى آن كه خود را براى توصيف خدايت به رنج افكنده اى! اگر راست مى گويى ، جبرئيل و ميكائيل و خيل فرشتگان مقرّبِ بارگاه قدس را وصف كن كه به خود مى لرزند و خردهايشان از اين كه بهترينِ آفرينندگان را به درستى توصيف كنند ، در حيرت مانده اند ؛ چون موجودى را مى توان از روى صفاتش شناخت كه داراى پيكر و اندام باشد و چون دورانش به سر آمد ، به نابودى بينجامد .
۵۰۶۷.امام على عليه السلام :آن كه پندارد خداى ما محدود است ، نسبت به آفريدگار معبود ، جهل ورزيده است ، و آن كه تصوّر كند كه مكان ها او را در بر مى گيرند ، همواره گرفتار سرگردانى و در هم ريختگى خواهد شد ؛ چرا كه او به همه مكان ها احاطه دارد .
اى كسى كه بر خلاف قرآن و برهان ، خود را براى توصيف خداى مهربان ، به رنج افكنده اى! اگر راست مى گويى ، جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل را براى من توصيف كن . هيهات! تو كه از وصف مخلوقى چون خود ناتوانى ، مى خواهى آفريدگار معبود را وصف كنى؟!
به راستى ، تو كه صفاتِ موجودِ داراى پيكر و اندام را درك نمى كنى ، چگونه مى توانى آن را كه خواب و چُرتى او را فرا نمى گيرد ، درك كنى؟! آنچه در زمين ها و آسمان هاست و آنچه بين آن دو است ، از آنِ اوست ، و او پروردگار عرش عظيم است .
