2 / 5
حكم نيشگون گيرنده و فراركننده
۵۶۷۹.الإرشاد :داستان دخترى را پيش على عليه السلام به داورى آوردند كه دختر ديگرى را به بازى ، روى دوش گرفته بود و بازى مى كرد و [ در همان حال ،] دختر ديگرى (سومى)از راه رسيده و دختر بردوش گيرنده را نيشگون گرفته بود و آن دختر ، بالاپريده بود و در نتيجه ، دخترى كه بر دوش وى سوار بود ، بر زمين افتاده وگردنش شكسته و مرده بود .
امام عليه السلام ، يك سوم ديه را بر عهده نيشگون گيرنده و يك سوم آن را بر عهده آن كه[دختر را بر دوش گرفته و ]بالا پريده بود ، گذاشت و يك سوم باقى مانده را به خاطر آن كه دخترِ درگذشته ، خود به قصد بازى بر دوش وى سوار شده بود ، به حساب نياورد .
خبر اين [ داورى] به پيامبر صلى الله عليه و آله رسيد . آن را تأييد كرد و به درستى آن ، گواهى داد .
