۵۲۰۱.امام على عليه السلام :فرمان او ، سرنوشت و حكمت است و خشنودى او ، امان و رحمت . به دانش ، حكم مى كند و از سرِ بردبارى ، مى گذرد .
۵۲۰۲.امام على عليه السلام :موجودات را در اجناسى كه از نظر حد و اندازه و غريزه ها و هيئت ها گوناگون بودند ، تفكيك كرد ؛ پديده هايى كه آفرينشِ آنها را استوار ساخت . آنها را بنا بر آنچه اراده كرده بود ، سرشت و پديد آورْد .
۵۲۰۳.امام على عليه السلام :[ خداوند عز و جل ] از ملكوت قدرتش و شگفتى هايى كه آثار حكمتش بدانها گوياست ، چيزهايى به ما نشان داد . . . كه ما را به ضرورت وجود برهان بر شناختش راهنما شد . پس شگفتى هاى آنچه از آثار خلقت و نشان هاى حكمتش آفريده ، آشكار شد ، و هر آنچه آفريد ، حجّت و دليل بر او گشت .
5 / 17
بخشنده مهربان
۵۲۰۴.امام على عليه السلام :[ خداى] بخشنده اى است كه با روزىِ فراخ ، به ما مهربانى مى كند ؛ آن كه در دين و دنيا و آخرتمان ، با ما رحيم و مهربان است .
۵۲۰۵.امام على عليه السلامـ در نامه اش به قيصر ـ: امّا پرسش تو درباره «رحمان» ؛ او ياور هر كسى است كه به وى ايمان آورده است ، و «رحمان» ، نامى است كه جز خداوند عز و جل كسى بدان ناميده نشده است .
و امّا «رحيم» ؛ او به آن كه نافرمانى كرد و توبه نمود و ايمان آوَرْد و عمل نيك انجام داد ، مهربان است .
۵۲۰۶.امام على عليه السلام :[ او] نسبت به كسى كه به سايه اش پناه آورَد و به ريسمانش چنگ زند ، خوبى كننده و مهربان است .