م ـ رحمت در روز قيامت
۴۳۶۶.امام على عليه السلامـ در مناجاتش ـ: خداى من! آن گاه كه عريان و پابرهنه، سرهايمان غبارآلود از خاك گورها، و صورت هايمان رنگ گرفته از خاك قبرها، و ديدگانمان ترسان از هول قيامت، و لب هايمان پژمرده از شدّت تشنگى، و شكم هايمان گرسنه از زيادى بر پا ماندن ، و عورت هايمان در آن جا در معرض ديده هاست، و پشت هايمان از سنگينى گناه خميده است و به خاطر آنچه به ما رسيده ، از خويشان و فرزندان، مشغول گشته ايم، با گرداندن روى كريم خود از ما و سلب آنچه از اميدوارى ما به تو فراهم آمده است ، مصيبت ما را دو چندان مكن.
