۴۳۹۰.الشكر ، ابن ابى الدنياـ به نقل از اَصبغ بن نُباته ـ: على عليه السلام ... هرگاه [ از مستراح ]خارج مى شد ، به شكمش دست مى كشيد و مى گفت : «چه نعمت بزرگى است ، و كاش بندگان ، شكر اين نعمت را مى دانستند!».
ح ـ هنگام وضو گرفتن
۴۳۹۱.كتاب من لا يحضره الفقيه :امير مؤمنان ، هرگاه وضو مى گرفت ، مى گفت : «به نام خدا ، و به [ يارى ]خدا، و بهترين نام ها از آنِ خداست . بزرگ ترينِ نام ها براى خداست، و قاهر است بر آنچه در آسمان است ، و قاهر است بر آنچه در زمين است . سپاس ، خدايى را كه هر چيز زنده اى را از آب ، قرار داده است و دلم را به ايمان ، زنده كرده است. بار خدايا! بر من ببخش ، و پاكم ساز ، و به نيكويى سرنوشتم را رقم زن ، و هر آنچه را كه دوست دارم ، به من بنماى و از پيش خود ، خيرات را بر من بگشاى ، اى شنواى دعا !
۴۳۹۲.امام على عليه السلام :شايسته است كه انسان تا نام خدا را نبرد ، وضو نگيرد و پيش از آن كه آب را لمس كند ، بگويد : «به نام خدا و به [ يارى ] خدا . بار خدايا! مرا از بسيارْ توبه كنندگان قرار ده، و مرا از پاكيزگان قرار ده» .
و هرگاه وضو را به پايان رساند ، بگويد : «گواهى مى دهم كه خدايى جز خداى واحد نيست ، و او شريك ندارد ، و گواهى مى دهم كه محمّد صلى الله عليه و آله بنده و فرستاده اوست».
۴۳۹۳.امام على عليه السلامـ هرگاه از وضو فارغ مى شد ـ: بار خدايا! مرا از بسيارْ توبه كنندگان قرار ده، و مرا از پاكيزگان قرار ده».
نام منبع :دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج10پدیدآورنده :سایر پدیدآورندگان :همکار: طباطبايي، محمدكاظم؛ طباطبايي نژاد، محمود؛ مترجم: سلطانی، محمدعلیتعداد جلد :14ناشر :سازمان چاپ و نشر دارالحدیثمحل نشر :قمتاریخ انتشار :1386نوبت چاپ :اوّل