۴۵۸۱.كتاب من لا يحضره الفقيه :امير مؤمنان ، در گرماى نيم روز به دنبال معاش به مقدارى كه برايش بس باشد، مى رفت و مى خواست كه خداوند ، او را در حالى كه خود را براى طلب كسب حلال به رنج مى افكَند ، ببيند.

۴۵۸۲.امام باقر عليه السلام :شخصى اميرمؤمنان را در حالى كه روى بارى از هسته خرما نشسته بود ، ديد . به وى گفت : اى ابو الحسن! اين بار چيست؟
فرمود : «إن شاء اللّه ، هزار نهالِ نخل!» .
على عليه السلام آنها را كاشت و حتى يك هسته را هم واننهاد.

۴۵۸۳.علل الشرائعـ به نقل از ابن عمر ـ: روزى در مدينه ، همراه پيامبر صلى الله عليه و آله بودم و ايشان در پى على عليه السلام مى گشت تا آن كه به بوستان او رسيديم . به درون آن سركشيد . على عليه السلام را در حالى كه غبارآلود مشغول كار روى زمين بود ، ديد . فرمود : «مردم را از اين كه تو را ابو تراب خطاب كنند ، سرزنش نمى كنم».

۴۵۸۴.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از ابن عبّاس، درباره على عليه السلام در جنگ خيبر ـ: پيامبر خدا به او فرمود : «فردا مردى را خواهم فرستاد كه هيچ گاه ، خدا او را شرمنده نمى كند . او خدا و پيامبرش را دوست دارد و خدا و پيامبرش نيز او را دوست مى دارند».
يكى گردن كشيد . فرمود : «على كجاست؟» .
گفتند : او در آسياب ، آرد مى كند. ^۱
فرمود : «كسى از آنها نيست كه آرد كند؟».
على عليه السلام در حالى كه چشمْ دردى داشت كه نمى توانست ببيند ، آمد. پيامبر صلى الله عليه و آله در چشم او دميد . آن گاه ، پرچم را سه بار به چرخش درآورد و به على عليه السلام داد و او [ دشمن را شكست داد و ]صفيّه دختر حُيّى (بزرگ يهود خيبر) را آورد.

۴۵۸۱.كتاب من لايحضره الفقيه :كانَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام يَخرُجُ فِي الهاجِرَةِ ^۱ فِي الحاجَةِ قَد كُفِيَها ؛ يُريدُ أن يَراهُ اللّهُ تَعالى ، يُتعِبُ نَفسَهُ في طَلَبِ الحَلالِ . ^۲

۴۵۸۲.الإمام الباقر عليه السلام :لَقِيَ رَجُلٌ أميرَ المُؤمِنينَ عليه السلام وتَحتَهُ وَسَقٌ مِن نَوىً ، فَقالَ لَهُ : ما هذا يا أبَا الحَسَنِ تَحتَكَ ؟ فَقالَ : مِئَةُ ألفِ عَذقٍ إن شاءَ اللّهُ ، قالَ : فَغَرَسَهُ ، فَلَم يُغادِر مِنهُ نَواةٌ وَاحِدَةٌ . ^۳

۴۵۸۳.علل الشرائع عن ابن عمر :بَينا أنَا مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله في نَخيلِ المَدينَةِ وهُوَ يَطلُبُ عَلِيّا عليه السلام إذَا انتَهى إلى حائِطٍ ، فَأَطلَعَ فيهِ ، فَنَظَرَ إلى عَلِيٍّ عليه السلام وهُوَ يَعمَلُ فِي الأَرضِ وقَدِ اغبارَّ ، فَقالَ : ما ألومُ النّاسَ أن يُكَنّوكَ أبا تُرابٍ . ^۴

۴۵۸۴.المستدرك على الصحيحين عن ابن عبّاسـ في عَلِيٍّ عليه السلام يَومَ غَزوَةِ خَيبَرَ ـ: قالَ لَهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله : لَأَبعَثَنَّ رَجُلاً لا يُخزيهِ اللّهُ أبَدا ، يُحِبُّ اللّهَ ورَسولَهُ ، ويُحِبُّهُ اللّهُ ورَسولُهُ .
قالَ : فَاستَشرَفَ لَها مُستَشرِفٌ ، فَقالَ : أينَ عَلِيٌّ ؟
فَقالوا : إنَّهُ فِي الرَّحى يَطحَنُ .
قالَ : وما كانَ أحَدُهُم لِيَطحَنَ ^۵ ! قالَ : فَجاءَ وهُوَ أرمَدُ لا يَكادُ أن يُبصِرُ ، قالَ : فَنَفَثَ في عَينَيهِ ، ثُمَّ هَزَّ الرّايَةَ ثَلاثا فَأَعطاها إيّاهُ ، فَجاءَ عَلِيٌّ بِصَفِيَّةَ بِنتِ حُيَيٍّ . ^۶