۴۵۹۳.تفسير ابن كثيرـ به نقل از مجاهد ـ: مردم از نجوا كردن (گفتگوى محرمانه) با پيامبر صلى الله عليه و آله نهى شدند ، مگر آن كه صدقه بدهند، پس از آن كسى جز على بن ابى طالب عليه السلام با پيامبر نجوا نكرد . يك دينار ، صدقه داد و آن گاه با پيامبر صلى الله عليه و آله نجوا كرد و از او درباره ده ويژگى پرسيد و پس از آن ، آيه «رخصت» نازل شد.
۴۵۹۴.فرائد السمطين :از على عليه السلام روايت شده كه وى ، ده بار و براى ده موضوع با پيامبر خدا نجوا كرد و ده صدقه براى آنها پرداخت .
در بار اوّل پرسيد : وفا چيست؟
[ پيامبر خدا] فرمود : «توحيد و شهادت به لا إله إلّا اللّه ».
آن گاه پرسيد : فساد چيست؟
فرمود : «كفر و شرك به خداوند عز و جل» .
پرسيد : حق چيست؟
فرمود : «اسلام، قرآن و ولايت ـ زمانى كه به دست تو برسد ـ ».
پرسيد : زرنگى چيست؟
فرمود : «ترك زرنگى».
پرسيد : بر من چه واجب است؟
فرمود : «اطاعت خداوند و اطاعت فرستاده او».
پرسيد : چگونه خداوند متعال را بخوانم؟
فرمود : «از روى صداقت و يقين».
پرسيد : از خداوند متعال ، چه چيزى بخواهم؟
فرمود : «سلامت [ دين و بدن]» .
پرسيد : براى نجات خويش ، چه كار كنم؟
فرمود : «حلال بخور و راست بگو».
پرسيد : شادى چيست؟
فرمود : «بهشت».
پرسيد : آسايش چيست؟
فرمود : «ديدار خداوند متعال».
هنگامى كه پيامبر خدا از پاسخ گفتن به پرسش هاى على عليه السلام فارغ شد ، حكم وجوب صدقه ، نَسخ شد.
