۴۶۳۶.تاريخ دمشقـ به نقل از زيد بن وَهْب ـ: روزى نزد على عليه السلام بوديم . فرمود : «من بنده خدا و برادر پيامبر خدا هستم و پس از من ، جز دروغگو اين را نخواهد گفت».
مردى از غطفانيان گفت : به خدا سوگند ، من هم همان گونه كه اين دروغگو مى گويد ، مى گويم كه: من ، بنده خدا و برادر پيامبر او هستم.
پس از آن ، به زمين افتاد و مى لرزيد . يارانش او را با خود بردند . من هم در پى آنان رفتم تا به [ منطقه ]دارعماره رسيديم. به يكى از مردان آنان گفتم : از دوستتان به من خبر بده؟
گفت : با وى چه كار دارى؟
آنان را به خداوند ، سوگند دادم. يكى از آنان گفت : به خدا ، تا پيش از گفتن اين سخن ، هيچ مشكلى در او سراغ نداشتيم . با گفتن آن، به اين وضع افتاد.
وى چنان بود تا مُرد.

۴۶۳۷.تاريخ دمشقـ به نقل از عبد اللّه بن بهىّ ـ: روزى كه على عليه السلام به ميدان [ كارزار با ]مشركان درآمد ، گفتند : تو كه هستى؟
فرمود : «من بنده خدا و برادر پيامبر خدا هستم».

۴۶۳۶.تاريخ دمشق عن زيد بن وهب :كُنّا ذاتَ يَومٍ عِندَ عَلِيٍّ ، فَقالَ : أنَا عَبدُ اللّهِ ، وأخو رَسولِهِ ، لا يَقولُها بَعدي إلّا كَذّابٌ .
فَقالَ رَجُلٌ مِن غَطَفانَ : وَاللّهِ لَأَقولَنَّ كَما قالَ هذَا الكَذّابُ ؛ أنَا عَبدُ اللّهِ وأخو رَسولِهِ . قالَ : فَصُرِعَ ، فَجَعَلَ يَضطَرِبُ ، فَحَمَلَهُ أصحابُهُ ، فَأَتبَعتُهُم حَتَّى انتَهَينا إلى دارِ عُمارَةَ .
فَقُلتُ لِرَجُلٍ مِنهُم : أخبِرني عَن صاحِبِكُم ؟ فَقالَ : ماذا عَلَيكَ مِن أمرِهِ ؟ فَسَأَلتُهُم بِاللّهِ ، فَقالَ بَعضُهُم : لا وَاللّهِ ما كُنّا نَعلَمُ بِهِ بَأسا حَتّى قالَ تِلكَ الكَلِمَةَ ، فَأَصابَهُ ما تَرى . فَلَم يَزَل كَذلِكَ حَتّى ماتَ . ^۱

۴۶۳۷.تاريخ دمشق عن عبد اللّه بن البهيّ :قالَ عَلِيٌّ رضى الله عنهـ يَومَ بارَزَ المُشرِكينَ وقالوا : مَن أنتَ ؟ قالَ ـ : أنَا عَبدُ اللّهِ ، وأخو رَسولِهِ . ^۲

راجع : الغدير : ج 3 ص 111 ـ 125.