۴۶۷۲.المعجم الكبيرـ به نقل از ابن عبّاس ـ: من همراه پيامبر صلى الله عليه و آله و على عليه السلام به سوى باغ هاى مدينه خارج شدم . به باغى رسيديم.
على عليه السلام گفت : اى پيامبر خدا! اين باغ ، چه قدر زيباست!
پيامبر فرمود : «باغ تو در بهشت ، زيباتر از اين است».
آن گاه به سر و مَحاسن على عليه السلام اشاره كرد و گريست ، به گونه اى كه صدايش به گريه بلند شد .
پرسيده شد : چه چيز ، موجب گريه تو شد؟
فرمود : «كينه هايى در دل گروهى است كه آنها را براى تو آشكار نمى كنند تا آن كه مرا از دست بدهند».

۴۶۷۳.امام على عليه السلام :پيامبر خدا ، دست مرا گرفته بود و در برخى از كوچه هاى مدينه قدم مى زديم تا آن كه به باغى رسيديم. گفتم : اى پيامبر خدا! چه قدر اين باغ زيباست .
فرمود : «در بهشت ، بهتر از اين ، از آنِ توست».
آن گاه به باغ ديگرى رسيديم .
گفتم : اى پيامبر خدا! چه قدر اين باغ زيباست!
فرمود : «در بهشت ، زيباتر از اين ، از آنِ توست».
از هفت باغ گذشتيم كه در برابر هر كدام گفتم : چه قدر زيباست! و او فرمود : «در بهشت ، زيباتر از اين ، از آنِ توست».
وقتى كه راهْ خلوت شد ، دست به گردن من افكند و ناگهان ، شروع به گريه كرد. گفتم : اى پيامبر خدا! چه چيزى تو را به گريه انداخت؟
فرمود : «كينه هايى در سينه برخى مردم ، كه براى تو آشكار نمى كنند ، مگر پس از من» .
گفتم : اى پيامبر خدا! آيا من بر سلامت دينم خواهم بود؟
فرمود : «بر سلامت دينت [ خواهى بود]» .

۴۶۷۴.تاريخ دمشقـ به نقل از انس بن مالك ـ: همراه پيامبر خدا بيرون رفتيم تا به باغى رسيديم . على عليه السلام گفت : اين باغ ، چه قدر زيباست!
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «باغ تو در بهشت ، زيباتر از اين است» .
بر هفت باغ ، گذر كرديم و در هر مورد ، على عليه السلام مى گفت : اى پيامبر خدا! اين باغ ، چه قدر زيباست ، و پيامبر خدا ، در پاسخ مى فرمود : «باغ تو در بهشت ، زيباتر از آن است».
آن گاه پيامبر صلى الله عليه و آله سرش را بر يكى از شانه هاى على عليه السلام گذاشت و گريست. على عليه السلام به وى گفت : چه چيزى موجب گريه تو شده ، اى پيامبر خدا؟
فرمود : «كينه هايى در سينه برخى مردم ، كه آن را بر تو آشكار نمى كنند تا زمانى كه دنيا را ترك كنم» .
على عليه السلام فرمود : اى پيامبر خدا ! من چه كار كنم؟
فرمود : «صبر كن!» .
پرسيد : اگر نتوانستم به خوبى با آن روبه رو شوم؟
فرمود : «به خوبى رو به روى مى شوى» .
پرسيد : آيا دينم سالم مى ماند؟
فرمود : «دين تو براى تو سالم مى مانَد».

۴۶۷۲.المعجم الكبير عن ابن عبّاس :خَرَجتُ أنَا وَالنَّبِيُّ صلى الله عليه و آله وعَلِيٌّ في حُشّانِ ^۱ المَدينَةِ ، فَمَرَرنا بِحَديقَةٍ ، فَقالَ عَلِيٌّ رضى الله عنه : ما أحسَنَ هذِهِ الحَديقَةَ يا رَسولَ اللّهِ ! فَقالَ : حَديقَتُكَ فِي الجَنَّةِ أحسَنُ مِنها .
ثُمَّ أومَأَ بِيَدِهِ إلى رَأسِهِ ولِحيَتِهِ ، ثُمَّ بَكى حَتّى عَلا بُكاؤُهُ . قيلَ : ما يُبكيكَ ؟ قالَ : ضَغائِنُ في صُدورِ قَومٍ ، لا يُبدونَها لَكَ حَتّى يَفقِدوني . ^۲

۴۶۷۳.الإمام عليّ عليه السلام :بَينَما رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله آخِذٌ بِيَدي ونَحنُ نَمشي في بَعضِ سِكَكِ المَدينَةِ إذ أتَينا عَلى حَديقَةٍ ، فَقُلتُ : يا رَسولَ اللّهِ ، ما أحسَنَها مِن حَديقَةٍ ! قالَ : لَكَ فِي الجَنَّةِ أحسَنُ مِنها . ثُمَّ مَرَرنا بِاُخرى ، فَقُلتُ : يا رَسولَ اللّهِ ، ما أحسَنَها مِن حَديقَةٍ ! قالَ : لَكَ فِي الجَنَّةِ أحسَنُ مِنها . حَتّى مَرَرنا بِسَبعِ حَدائِقَ ، كُلُّ ذلِكَ أقولُ : ما أحَسَنَها ! ويَقولُ : لَكَ فِي الجَنَّةِ أحسَنُ مِنها .
فَلَمّا خَلا لَهُ الطَّريقُ اعتَنَقَني ، ثُمَّ أجهَشَ باكِيا . قُلتُ : يا رَسولَ اللّهِ ، ما يُبكيكَ ؟ قالَ : ضَغائِنُ في صُدورِ أقوامٍ لا يُبدونَها لَكَ إلّا مِن بَعدي . قُلتُ : يا رَسولَ اللّهِ ، في سَلامَةٍ مِن ديني ؟ قالَ : في سَلامَةٍ مِن دينِكَ . ^۳

۴۶۷۴.تاريخ دمشق عن أنس بن مالك :خَرَجنا مَعَ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله فَمَرَّ بِحَديقَةٍ ، فَقالَ عَلِيٌّ رضى الله عنه : ما أحسَنَ هذِهِ الحَديقَةَ ! قالَ : حَديقَتُكَ فِي الجَنَّةِ أحسَنُ مِنها . حَتّى مَرَّ بِسَبعِ حَدائِقَ ، كُلُّ ذلِكَ يَقولُ عَلِيٌّ : يا رَسولَ اللّهِ ما أحسَنَ هذِهِ الحَديقَةَ ، فَيَرُدُّ عَلَيهِ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله : حَديقَتُكَ فِي الجَنَّةِ أحسَنُ مِنها .
ثُمَّ وَضَعَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله رَأسَهُ عَلى إحدى مَنكِبَي عَلِيٍّ فَبَكى ، فَقالَ لَهُ عَلِيٌّ : ما يُبكيكَ يا رَسولَ اللّهِ ؟ قالَ : ضَغائِنُ في صدورِ أقوامٍ لا يُبدونَها لَكَ حَتّى اُفارِقَ الدُّنيا .
قالَ عَلِيٌّ رضى الله عنه : فَما أصنَعُ يا رَسولَ اللّهِ ؟ قالَ : تَصبِرُ . قالَ : فَإِن لَم أستَطِع ؟ قالَ : تَلقى جَميلاً . قالَ : ويَسلَمُ لي ديني ؟ قالَ : ويَسلَمُ لَكَ دينُكَ . ^۴