۴۷۵۲.الإرشادـ به نقل از ابو البَختَرى قرشى ـ: بيرق و عَلَم قريش ، همواره به دست قُصَى بن كِلاب بود . سپس همواره در دست فرزندان عبد المطّلب بود كه هر كدام از آنان در جنگْ حاضر بودند ، آن را به دوش مى كشيدند ، تا آن كه خداوندْ پيامبر صلى الله عليه و آله را مبعوث كرد و بيرق قريش و غير قريش ، به دست پيامبر صلى الله عليه و آله افتاد و وى آن را به بنى هاشم سپرد .
پيامبر خدا بيرق را در جنگ «ودّان» ^۱ ـ كه اوّلين جنگى بود كه در آن، بيرق اسلام به كار گرفته شد ـ به على بن ابى طالب سپرد و بيرق، همواره در جنگ ها به دست او بود. در بدر كه جنگ بزرگى بود و [ نيز ] در روز اُحد . در آن روزها عَلَم در خاندان عبد الدار بود و پيامبر صلى الله عليه و آله آن را به مُصعَب بن عُمَير سپرده بود و وى شهيد گشت و عَلَم از دستش افتاد و قبايلْ هجوم آوردند ؛ ولى پيامبر خدا آن را گرفت و به على بن ابى طالب عليه السلام داد و در آن روز (روز اُحُد) ، بيرق و عَلَم ^۲ در وى جمع گشت و آن دو تا به امروز در بنى هاشم اند.

۴۷۵۳.الطبقات الكبرىـ به نقل از مالك بن دينار ـ: به سعيد بن جُبَير گفتم : صاحب بيرق پيامبر خدا چه كسى بود؟
گفت : تو كم خِردى [ ؛ وگرنه مى دانستى]! مَعبد جُهَنى گفت : من برايت مى گويم ، در بينِ راه ها ابن ميسره عبسى آن را به دوش مى كشيد و هنگامى كه جنگ مى شد ، على بن ابى طالب عليه السلام آن را به دست مى گرفت .

۴۷۵۴.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از ابن عبّاس ـ: پيامبر خدا در روز بدر ، بيرق را به على عليه السلام سپرد.

۴۷۵۵.الاستيعابـ به نقل از ابن عبّاس ـ: على عليه السلام چهار ويژگى داشت كه هيچ كس از آن ها برخوردار نبود. وى نخستين فرد از مردم عرب و غير عرب بود كه با پيامبر صلى الله عليه و آله نماز گزارد ؛ وى كسى است كه در همه جنگ ها بيرق پيامبر خدا با وى بود ؛ او تنها كسى بود كه وقتى همه از اطراف پيامبر خدا فرار كردند ، استوار ماند ، و او همان كسى است كه پيامبر خدا را غسل داد و در گور گذاشت .

۴۷۵۲.الإرشاد عن أبي البختري القرشي :كانَت رايَةُ قُرَيشٍ ولِواؤُها جَميعا بِيَدِ قُصَيِّ بنِ كِلابٍ ، ثُمَّ لَم تَزَلِ الرّايَةُ في يَدِ وُلدِ عَبدِ المُطَّلِبِ يَحمِلُها مِنهُم مَن حَضَرَ الحَربَ حَتّى بَعَثَ اللّهُ رَسولَهُ صلى الله عليه و آله ، فَصارَت رايَةُ قُرَيشٍ وغَيرُ ذلِكَ إلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله ، فَأَقَرَّها في بَني هاشِمٍ ، وأعطاها رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عَلِيَّ بنَ أبي طالِبٍ عليه السلام في غَزاةِ وَدّانَ ^۱ ، وهِيَ أوَّلُ غَزاةٍ حُمِلَ فيها رايَةٌ فِي الإِسلامِ مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله ، ثُمَّ لَم تَزَل مَعَهُ فِي المَشاهِدِ ؛ بِبَدرٍ وهِيَ البَطشَةُ الكُبرى ، وفي يَومِ اُحُدٍ وكانَ اللِّواءُ يَومَئِذٍ في بَني عَبدِ الدّارِ ، فَأَعطاهُ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله مُصعَبَ بنَ عُمَيرٍ ، فَاستُشهِدَ ووَقَعَ اللِّواءُ مِن يَدِهِ ، فَتَشَوَّفَتهُ ^۲ القَبائِلُ ، فَأَخَذَهُ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله فَدَفَعَهُ إلى عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام ، فَجُمِعَ لَهُ يَومَئِذٍ الرّايَةُ وَاللِّواءُ ، فَهُما إلَى اليَومِ في بَني هاشِمٍ . ^۳

۴۷۵۳.الطبقات الكبرى عن مالك بن دينار :قُلتُ لِسَعيدِ بنِ جُبَيرٍ : مَن كانَ صاحِبُ رايَةِ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ؟ قالَ : إنَّكَ لَرِخوُ اللَّبَبِ . فَقالَ لي مَعبَدٌ الجُهَنِّيُ : أنَا اُخبِرُكَ ؛ كانَ يَحمِلُها فِي المَسيرِ ابنُ مَيسَرَةَ العَبَسِيُّ ، فَإِذا كانَ القِتالُ أخَذَها عَلِيُّ ابنُ أبي طالِبٍ رضى الله عنه . ^۴

۴۷۵۴.المستدرك على الصحيحين عن ابن عبّاس :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله دَفَعَ الرّايَةَ إلى عَلِيٍّ رضى الله عنهيَومَ بَدرٍ . ^۵

۴۷۵۵.الاستيعاب عن ابن عبّاس :لِعَلِيٍّ أربَعُ خِصالٍ لَيسَت لِأَحَدٍ غَيرِهِ : هُوَ أوَّلُ عَرَبِيٍّ وعَجَمِيٍّ صَلّى مَعَ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، وهُوَ الَّذي كانَ لِواؤُهُ مَعَهُ في كُلِّ زَحفٍ ، وهُوَ الَّذي صَبَرَ مَعَهُ يَومَ فَرَّ عَنهُ غَيرُهُ ، وهُوَ الَّذي غَسَّلَهُ وأدخَلَهُ قَبرَهُ . ^۶