۴۲۸۴.امام على عليه السلام :سپاسْ خدايى را كه بازگشت بندگان و پايان كار ، به سوى اوست و او را به خاطر بزرگى بخشش و روشنى دليل و افزونى هاى عطا و لطفش سپاس مى گوييم ؛ سپاسى كه گزاردن حق او ، به جاى آوردن شكر او ، نزديك كننده به ثواب او و فزونى بخش نعمت اوست و از او ، چون انسانى كه اميد به فضل، آرزوى سود و اعتماد به دفع [زيان] از سوى او دارد ، يارى مى جوييم.
۴۲۸۵.امام على عليه السلام :سپاسْ خدايى را كه نخست است و پيش از او چيزى نبوده است ، و آخرى است كه بعد از او هيچ چيز نيست . آشكارى است كه هيچ چيزى آشكارتر از او نيست و پنهانى است كه چيزى پنهان تر از او نيست.
۴۲۸۶.امام على عليه السلام :سپاسْ او را به خاطر درخواست تكميل نعمتش و تسليم به عزّتش و پناهجويى از نافرمانى اش به جا مى آورم و از او به خاطر نيازم به كفايتش يارى مى جويم . هر كس كه او هدايتش كند ، گم راه نمى گردد.
۴۲۸۷.امام على عليه السلام :او را به خاطر شكر نعمت هايش سپاس مى گويم و براى انجام دادن حق هايش از او يارى مى جويم ؛ از او كه سپاهش پيروز و رتبه اش بزرگ است.
۴۲۸۸.امام على عليه السلام :او را بر آنچه هست ، سپاس مى گوييم و از او براى آنچه از كارهايمان در آينده پيش خواهد آمد ، يارى مى جوييم . از او همان گونه كه براى عافيت جسمى در خواست مى كنيم ، براى سلامت دينى هم درخواست مى كنيم.
۴۲۸۹.امام على عليه السلام :او را به خاطر توفيقى كه بر بندگى اش داده و از نافرمانى اش دور ساخته ، سپاس مى گوييم و از او بر تكميل امتنانش و به چنگ زدن بر ريسمانش يارى مى طلبيم.
