۴۹۱۱.امام على عليه السلام :خداوند عز و جل از بين ياران محمّد صلى الله عليه و آله مرا به دانستن ناسخ و منسوخ ، محكم و متشابه ، و خاص و عام [ قرآن] ، ويژه ساخت و اين از چيزهايى است كه خداوند با آن ، بر من و پيامبر خدا منّت نهاد .
۴۹۱۲.امام على عليه السلام :اين ، قرآن است . آن را به سخن گفتن فرا خوانيد ؛ ولى هرگز براى شما سخن نخواهد گفت . من از آن به شما خبر مى دهم : دانش آنچه گذشته و دانش آنچه تا روز رستاخيز ، خواهد آمد ، و حكم آنچه در بين شماست ، و بيان آنچه درباره آن اختلاف مى كنيد ، در آن هست . اگر آن را از من بپرسيد ، به شما مى آموزم .
۴۹۱۳.امام على عليه السلام :اين ، قرآن است . آن را به سخن گفتن فرا خوانيد ؛ ولى هرگز سخن نخواهد گفت . امّا من از آن به شما خبر خواهم داد : آگاه باشيد كه در آن ، دانش آينده ، گزارش گذشته ، داروى درد شما و نظم بين شما هست .
۴۹۱۴.امام صادق عليه السلام :خداوند ، تنزيل و تأويل قرآن را به پيامبرش آموخت و پيامبر خدا ، على عليه السلام را آموزش داد . سوگند به خدا كه او (على عليه السلام ) نيز ما را آموزش داد .
۴۹۱۵.امام على عليه السلام :اگر مى خواستم ، سوره فاتحه را [ به اندازه] هفتاد بار شتر تفسير مى كردم .
۴۹۱۶.ينابيع المودّةـ به نقل از ابن عبّاس ـ: در شبى مهتابى ، پس از [ نماز] عشا ، امام على عليه السلام دست مرا گرفت و به سوى بقيع بُرد و فرمود : «اى عبد اللّه ! بخوان» و من خواندم : «بسم اللّه الرحمن الرحيم» و او درباره اسرار باى «بسم اللّه » تا طلوع فجر برايم سخن گفت .
