۴۲۹۰.امام على عليه السلام :او را به خاطر آنچه گرفته و داده و به خاطر آنچه احسان و آزمايش كرده ، سپاس مى گوييم. او آگاه هر پوشيده و بيناى هر ضمير است . آگاه به آنچه در سينه ها پنهان شده و آنچه ديدگان ، دزدانه مى نگرند.
۴۲۹۱.امام على عليه السلام :پروردگارا! تو را بر آنچه مى گيرى و مى دهى و بر آنچه سلامت مى دهى و مبتلا مى سازى ، سپاس ؛ سپاسى كه خشنودى آورترين سپاس براى تو و دوست داشتنى ترين سپاس براى تو و برترين سپاس پيش تو باشد ؛ سپاسى كه هر آنچه را آفريدى ، در برگيرد و تا هر آن جا كه اراده كردى ، برسد ؛ سپاسى كه از تو پوشيده نباشد و از رسيدن به بارگاهت باز نمانَد ؛ سپاسى كه شمارَش قطع نگردد و دوامش پايان نيابد.
ما كُنه عظمت تو را نمى دانيم ، و تنها مى دانيم تو زنده و پايدارى . خواب و چُرت ، تو را فرا نمى گيرد . هيچ نگاهى تو را در نمى يابد و هيچ چشمى تو را درك نكرده است . چشم ها را درك كرده اى و كردارها را شمارش كرده اى و پيشانى ها و گام ها را به بند گرفته اى.
نمونه هايى را از آفريدگانت مى بينيم و از قدرت نمايى تو در آنها شگفت زده مى شويم و آنها را از عظمت فرمانروايى ات مى شماريم ، در حالى كه آن چيزها كه از ديدگان ما پنهان اند و از تير رس چشم ما به دورند و خِرَدهايمان از آنها كوتاه است و بين ما و آنها ، پرده غيب افكنده شده ، بسيار شگفت ترند.
هر كه دل را آزاد سازد و خِرد را به كار گيرد ، تا بداند چه سان عرشَت را به پا داشتى و بندگانت را آفريدى و آسمان هايت را در فضا معلّق ساختى و چه سان زمينت را بر امواج آب گستردى، ديده اش درمانده، خِرَدش سرگشته، گوشش آشفته و انديشه اش حيران ، برخواهد گشت.
