۴۲۹۸.امام على عليه السلام :سپاسْ خدايى را كه از رحمتش نا اميدى نيست ، و هيچ جا از نعمتش خالى نيست ، و از بخشش او نااميدى وجود ندارد و از بندگى اش سربرتافتنى نيست ؛ همو كه رحمتش پايدار است و نعمتش پايان نمى پذيرد.

۴۲۹۹.امام على عليه السلام :سپاسْ خدايى را كه سپاس را ويژه خود ساخت و آن را بر همه بندگانش واجب گرداند ؛ آن كه اختيار هر چيزى در يدِ قدرت اوست و سرانجام هر چيزى به سوى اوست؛ آن كه در فرمانروايى اش قوى است و در عين جبروتش پُرلطف است . از آنچه كه مى بخشد ، مانعى نيست و براى آنچه كه منع مى كند ، دهنده اى وجود ندارد . آفريننده آفريده ها به قدرت خويش و مسخّر سازنده آنان ، طبق خواست خويش است . وفا كننده به پيمان، راستْ وعده، سخت مجازات و پُرثواب است.
او را سپاس مى گويم و از او بر نعمت هايى كه جز او كُنه آنها را نمى داند ، يارى مى جويم و چون تسليم شونده به قدرت او بر او توكّل مى كنم و از هر توان و قدرتى جز توان و قدرت او بيزارى مى جويم.

۴۳۰۰.امام على عليه السلام :سپاسْ خدايى را كه پيوند زننده شُكر به نعمت و نعمت به شكر است . او را بر نعمت هايش سپاس مى گوييم ، همچنان كه بر بلاهايش سپاس مى گوييم، و از او بر اين نفس هاى كندرو به سوى آنچه بدان امر شده اند، و تندرو به سوى آنچه كه از آن نهى شده اند ، يارى مى جوييم ، و از هر عملى كه دانش او بدان احاطه دارد و كتابش آن را برشمرده، طلب بخشش مى كنيم.

۴۲۹۸.عنه عليه السلام :الحَمدُِللّهِ غَيرَ مَقنوطٍ مِن رَحمَتِهِ ، ولا مَخلُوٍّ مِن نِعمَتِهِ ، ولا مَأيوسٍ مِن مَغفِرَتِهِ ، ولا مُستَنكَفٍ عَن عِبادَتِهِ ؛ الَّذي لا تَبرَحُ مِنهُ رَحمَةٌ ، ولا تُفقَدُ لَهُ نِعمَةٌ . ^۱

۴۲۹۹.عنه عليه السلام :الحَمدُِللّهِ الَّذِي استَخلَصَ الحَمدَ لِنَفسِهِ ، وَاستَوجَبَهُ عَلى جَميعِ خَلقِهِ ؛ الَّذي ناصِيَةُ كُلِّ شَيءٍ بِيَدِهِ ، ومَصيرُ كُلِّ شَيءٍ إلَيهِ ؛ القَوِيُّ في سُلطانِهِ ، اللَّطيفُ في جَبَروتِهِ ؛ لا مانِعَ لِما أعطى ، ولا مُعطِيَ لِما مَنَعَ ؛ خالِقُ الخَلائِقِ بِقُدرَتِهِ ، ومُسَخِّرُهُم بِمَشيئَتِهِ ؛ وَفِيُّ العَهدِ ، صادِقُ الوَعدِ ، شَديدُ العِقابِ ، جَزيلُ الثَّوابِ .
أحمَدُهُ وأستَعينُهُ عَلى ما أنعَمَ بِهِ مِمّا لا يَعرِفُ كُنهَهُ غَيرُهُ ، وأتَوَكَّلُ عَلَيهِ تَوَكُّلَ المُستَسلِمِ لِقُدرَتِهِ ، المُتَبَرّي مِنَ الحَولِ وَالقُوَّةِ إلّا إلَيهِ . ^۲

۴۳۰۰.عنه عليه السلام :الحَمدُِللّهِ الواصِلِ الحَمدَ بِالنِّعَمِ ، وَالنِّعَمَ بِالشُّكرِ . نَحمَدُهُ عَلى آلائِهِ كَما نَحمَدُهُ عَلى بَلائِهِ . ونَستَعينُهُ عَلى هذِهِ النُّفوسِ البِطاءِ عَمّا اُمِرَت بِهِ ، السِّراعِ إلى ما نُهِيَت عَنهُ . ونَستَغفِرُهُ مِمّا أحاطَ بِهِ عِلمُهُ ، وأحصاهُ كِتابُهُ . ^۳