9 / 7
ابو نعيم اصفهانى ۱
۳۹۵۶.حلية الأولياء :سرور قوم ، دوستدار مشهود ، محبوب معبود،دروازه شهرِ دانش و دانش ها،مخاطب اصلى خطاب ها و درك كننده اشاره ها ، پرچم هدايت يافته ها ، نورِ اطاعت كنندگان ، ولىّ پرهيزگاران ، پيشواى دادگستران ، پيش ترينِ پاسخ دهندگان و ايمان آورندگان ، استوارترينِ داوران و يقين كنندگان ، بردبارترينِ آنان ، پُر دانش ترينشان ، على بن ابى طالب ـ كه خداوند ، گرامى اش دارد ـ ، پيشواى متّقيان و زينت عارفان ، خبر دهنده از حقايق توحيد ، اشاره كننده به درخشش دانشِ توحيد ، صاحبْ دلِ خردمند ، زبانِ پرسشگر ، گوشِ شنوا ، وفادار به پيمان ، درآورنده چشم فتنه ها ، سربرآورنده از همه آزمايش ها ، [ كسى كه] ناكثين (پيمان شكنان) را دفع كرد ، و قاسطين (ستمكاران) را ذليل ساخت و مارقين (از دين بيرون روندگان) را درهم كوبيد ، و سخت در دين خدا و شيفته ذات خدا بود.
