115
دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج9

9 / 8

احمد بن حَنبَل ۱

۳۹۵۷.تاريخ دمشقـ به نقل از احمد بن سعيد رِباطى ـ: از احمد بن حنبل شنيدم كه مى گفت : على بن ابى طالب، همواره با حق بود و حق با او بود ، هر جا كه بود.

۳۹۵۸.تاريخ دمشقـ به نقل از عبد اللّه بن احمد بن حنبل ـ: روزى نزد پدرم نشسته بودم. گروهى از كَرْخيان آمدند و از خلافت ابو بكر ، عمر بن خطّاب و عثمان بن عفّان ياد كردند و بسيار سخن گفتند و از خلافت على بن ابى طالب عليه السلام ياد كردند و درباره آن ، بسيار سخن گفتند. پدرم سرش را به طرف آنان گردانيد و گفت : اى مردم! درباره رابطه على با خلافت و خلافت با على ، بسيار سخن گفتيد. خلافت ، على را نياراست ، بلكه على ، خلافت را آراست. ۲

۳۹۵۹.الصواعق المُحرقةـ به نقل از عبد اللّه بن احمد بن حنبل ـ: از پدرم درباره على عليه السلام و معاويه پرسيدم. گفت : على عليه السلام دشمنان بسيارى داشت. دشمنانش بسيار كوشيدند چيزى عليه او پيدا كنند و نيافتند. پس به سوى مردى آمدند كه با او جنگيده و درگير شده بود و از روى مكر عليه على ، به ستايش بى جاى او پرداختند.

۳۹۶۰.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از محمّد بن منصور طوسى ـ: از احمد بن حنبل شنيدم كه مى گفت : براى هيچ كدام از ياران پيامبر خدا ، فضايلى كه براى على نقل شده ، نقل نشده است.

1.ابو عبد اللّه احمد بن محمد بن حنبل ذُهَلى شيبانى ، پيشواى مذهب حنفى ، در سال ۱۶۴ ق ، به دنيا آمد و در سال ۲۴۱ ق ، درگذشت. شمار اساتيدى كه در مسند خود از آنان روايت كرده است ، دويست و هشتاد واندى است. وى آثار زيادى دارد ، از جمله : المسند ، الفضائل ، الزهد ، الملل ، التفسير ، الأيمان ، الأشربة و السنّة (ر . ك : سير أعلام النبلاء : ج ۱۱ ص ۱۷۷ ش۷۸ ، مسند ابن حنبل : ج ۱ ص ۵ ، فضائل الصحابة لابن حنبل : ج ۱ ص ۲۵) .

2.نيز ، ر. ك : ج ۳ ص ۴۹۵ (سخنان گروهى از ياران امام على پس از بيعت) .


دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج9
114

9 / 8

أحمَدُ بنُ حَنبَلٍ ۱

۳۹۵۷.تاريخ دمشق عن أحمد بن سعيد الرباطي :سَمِعتُ أحمَدَ بنَ حَنبَلٍ يَقولُ : لَم يَزَل عَلِيُّ بنُ أبي طالِبٍ مَعَ الحَقِّ وَالحَقُّ مَعَهُ حَيثُ كانَ . ۲

۳۹۵۸.تاريخ دمشق عن عبد اللّه بن أحمد بن حنبل :كُنتُ بَينَ يَدَي أبي جالِسا ذاتَ يَومٍ ، فَجاءَت طائِفَةٌ مِنَ الكَرخِيّينَ فَذَكَروا خِلافَةَ أبي بَكرٍ وخِلافَةَ عُمَرَ بنِ الخَطّابِ وخِلافَةَ عُثمانَ بنِ عَفّانَ فَأَكثَروا ، وذَكَروا خِلافَةَ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ وزادوا فَأَطالوا ، فَرَفَعَ أبي رَأسَهُ إلَيهِم فَقالَ :
يا هؤُلاءِ ! قَد أكثَرتُم في عَلِيٍّ وَالخِلافَةِ ، وَالخِلافَةِ وعَلِيٍّ ، إنَّ الخِلافَةَ لَم تُزَيِّن عَلِيّا بَل عَلِيٌّ زَيَّنَها . ۳

۳۹۵۹.الصواعق المحرقة عن عبد اللّه بن أحمد بن حنبل :سَأَلتُ أبي عنَ عَلِيٍّ ومُعاوِيَةَ فَقالَ : اِعلَم أنَّ عَلِيّا كانَ كَثيرَ الأَعداءِ ، فَفَتَّشَ لَهُ أعداؤُهُ شَيئا فَلَم يَجِدوهُ ، فَجاؤوا إلى رَجُلٍ قَد حارَبَهُ وقاتَلَهُ ، فَأَطرَوهُ ۴ كَيدا مِنهُم لَهُ . ۵

۳۹۶۰.المستدرك على الصحيحين عن محمّد بن منصور الطوسي :سَمِعتُ أحمَدَ بنَ حَنبَلٍ يَقولُ : ما جاءَ لِأَحَدٍ مِن أصحابِ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله مِنَ الفَضائِلِ ما جاءَ لِعَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ رضى الله عنه . ۶

1.أبو عبد اللّه أحمد بن محمّد بن حنبل الذهلي الشيباني : إمام المذهب الحنبلي،ولد في سنة ۱۶۴ه ومات في سنة ۲۴۱ه . عدّة شيوخه الذين روى عنهم في المسند مائتان وثمانون ونيّف . وله مصنّفات منها : المسند ، الفضائل ، الزهد ، العلل ، التفسير ، الإيمان ، الأشربة ، السنّة و ... (راجع سير أعلام النبلاء : ج ۱۱ ص ۱۷۷ الرقم ۷۸ ومسند ابن حنبل : ج ۱ ص ۵ وفضائل الصحابة لابن حنبل : ج ۱ ص ۲۵) .

2.تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۴۱۹ .

3.تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۴۴۶ . راجع : ج ۳ ص ۴۹۴ (خطاب طائفة من أصحابه بعد البيعة) .

4.أطرى فلانٌ فلانا : إذا مدحه بما ليس فيه (لسان العرب : ج ۱۵ ص ۶ «طرأ») .

5.الصواعق المحرقة : ص ۱۲۷ .

6.المستدرك على الصحيحين : ج ۳ ص ۱۱۶ ح ۴۵۷۲ ، تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۴۱۸ ، الكامل في التاريخ : ج ۲ ص ۴۴۱ وليس فيه «من الفضائل» ، شواهد التنزيل : ج ۱ ص ۲۷ ح ۸ وزاد فيه «أكثر من» بعد «الفضائل» ، الصواعق المحرقة : ص ۱۲۰ وليس فيه «من أصحاب رسول اللّه صلى الله عليه و آله » .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج9
    سایر پدیدآورندگان :
    همکار: طباطبايي، محمدكاظم؛ طباطبايي نژاد، محمود؛ مترجم: سلطانی، محمدعلی
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 47527
صفحه از 551
پرینت  ارسال به