۴۱۷۷.شرح نهج البلاغة :در خبر آمده است كه على عليه السلام در زمان حيات پيامبرخدا براى يك يهودى در آب دادن نخل هاى او در برابر يك مُدّ (يك وعده) جو ، كار كرد و از آن ، يك گِرده نان پخت . وقتى خواست با آن افطار كند ، مستمندى سر رسيد و از وى غذا خواست . آن را به وى داد و خود ، گرسنه صبح كرد و با اين صدقه ، با خداى متعال تجارت كرد . مردم اين كار را از بزرگ ترين بخشش ها و نيز از عظيم ترين عبادت ها شمردند .

۴۱۷۸.امام صادق عليه السلام :امير مؤمنان از دستْ رنج و مال خويش ، هزار برده را آزاد كرد .

۴۱۷۹.المناقب ، ابن شهر آشوبـ به نقل از محمّد بن صمه ، از پدرش ، از عمويش ـ: مردى را در مدينه ديدم كه كيسه اى بر پشت و سينى اى در دست داشت و مى گفت : «پروردگارا! اى دوست مؤمنان ، خداى مؤمنان و پناه دِهِ مؤمنان! امشب هديه مرا به درگاهت بپذير . جز آنچه در سينى ام هست و آنچه پوشيده ام ، چيزى را مالك نيستم و تو خود مى دانى كه با همه نيازم ، خود را به خاطر بهره نزديكى به تو ، از آن ، محروم ساختم . پروردگارا! رويم را بر زمين مزن و دعايم را رد مكن» .
نزديك وى آمدم و او را شناختم . ديدم على بن ابى طالب عليه السلام است . نزد مردى رفت و او را سير كرد .

۴۱۷۷.شرح نهج البلاغة :وجاءَ فِي الأَثَرِ : أنَّ عَلِيّا عليه السلام عَمِلَ لِيَهودِيٍّ في سَقيِ نَخلٍ لَهُ في حَياةِ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله بِمُدٍّ مِن شَعيرٍ ، فَخَبَزَهُ قُرصا ، فَلَمّا هَمَّ أن يُفطِرَ عَلَيهِ أتاهُ سائِلٌ يَستَطعِمُ ، فَدَفَعَهُ إلَيهِ ، وباتَ طاوِيا ، وتاجَرَ اللّهَ تَعالى بِتِلكَ الصَّدَقَةِ . فَعَدَّ النّاسُ هذِهِ الفِعلَةَ مِن أعظَمِ السَّخاءِ ، وعَدّوها أيضا مِن أعظَمِ العِبادَةِ . ^۱

۴۱۷۸.الإمام الصادق عليه السلام :إنَّ أميرَ المُؤمِنينَ عليه السلام أعتَقَ ألفَ مَملوكٍ مِن مالِهِ وكَدِّ يَدِهِ . ^۲

۴۱۷۹.المناقب لابن شهر آشوب عن محمّد بن الصمة عن أبيه عن عمّه :رَأَيتُ فِي المَدينَةِ رَجُلاً عَلى ظَهرِهِ قِربَةٌ وفي يَدِهِ صَحفَةٌ ، يَقولُ : اللّهُمَّ وَلِيَّ المُؤمِنينَ ، وإلهَ المُؤمِنينَ ، وجارَ المُؤمِنينَ ، اقبَل قُربانِي اللَّيلَةَ ، فَما أمسَيتُ أملِكُ سِوى ما في صَحفَتي ، وغَيرَ ما يُواريني ، فَإِنَّكَ تَعلَمُ أنّي مَنَعتُهُ نَفسي مَعَ شِدَّةِ سَغَبي في طَلَبِ القُربَةِ إلَيكَ غُنما ، اللّهُمَّ فَلا تُخلِق وَجهي ، ولا تَرُدَّ دَعوَتي .
فَأَتَيتُهُ حَتّى عَرَفتُهُ ، فَإِذا هُوَ عَلِيُّ بنُ أبي طالِبٍ عليه السلام ، فَأَتى رَجُلاً فَأَطعَمَهُ . ^۳