535
دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج9

۴۱۹۵.الإرشاد :پيامبر خدا ، جارچى خود را فرمان داد تا در بين مردم فرياد زند كه : زبان خود را از [ نكوهش ]على بن ابى طالب كوتاه كنيد . او در كار خداى عز و جل خشن است و در كار دينش سازشكارى نمى كند ( كوتاه نمى آيد) .

۴۱۹۶.امام على عليه السلام :به خدا سوگند ، در كار دينم كوتاه نمى آيم .

۴۱۹۷.امام على عليه السلام :اگر در راه خدا كشته شوم و باز زنده گردم ، آن گاه كشته شوم و زنده گردم تا هفتاد بار ، از شدّت عمل در راه خدا و جهاد با دشمنان خدا دست برنخواهم داشت .

2 / 15

جمع بين اضداد

۴۱۹۸.نهج البلاغةـ در باره امام على عليه السلام ـ: از شگفتى هاى وى كه منحصر به اوست و كسى در آن مشاركت ندارد ، سخنان وى درباره زهد و پند و تذكّر و موعظه است. اگر شخصِ دقيق در آنها دقّت كند و متفكّرى در آنها بينديشد و فارغ از اين باشد كه اين كلام ، سخن فردى چون اوست كه از عظمتِ قدر و نفوذ فرمان و فرمانروايى برخوردار است ، ترديد نخواهد كرد كه كلام ، از آنِ فردى است كه جز از زهد ، بهره اى ندارد و به غير از عبادت ، به كارى نمى پردازد ، به گوشه خانه اى خزيده و يا به دلِ كوه ها پناه بُرده و جز ناله خويش را نمى شنود و غير از خودش را نمى بيند و بعيد است باور كند اين كلام ، سخن كسى است كه با شمشير آهيخته در ميدان جنگ گام مى نهد ، سرها را از تن جدا مى كند و با دليران درگير مى شود ، و در حالى كه از شمشيرش خونْ روان است و خون كشته شدگان از آن مى چكد ، از ميدان بر مى گردد و با اين حال ، زاهدِ زاهدان و عارفِ عارفان است.
و اين از فضيلت هاى شگفت و ويژگى هاى ظريف اوست كه ويژگى هاى متضاد را در خويشتن جمع مى كند و خصايص پراكنده را گِرد مى آورد.


دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج9
534

۴۱۹۵.الإرشاد :أمَرَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله مُنادِيَهُ فَنادى فِي النّاسِ : اِرفَعوا ألسِنَتَكُم عَن عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ ؛ فَإِنَّهُ خَشِنٌ في ذاتِ اللّهِ عَزَّ وجَلَّ غَيرُ مُداهِنٍ في دينِهِ . ۱

۴۱۹۶.الإمام عليّ عليه السلام :وَاللّهِ لا اُداهِنُ في ديني . ۲

۴۱۹۷.عنه عليه السلام :إنّي لَو قُتِلتُ في ذاتِ اللّهِ وحَييتُ ، ثُمَّ قُتِلتُ ثُمَّ حَييتُ سَبعينَ مَرَّةً ، لَم أرجِع عَنِ الشِّدَّةِ في ذاتِ اللّهِ ، وَالجِهادِ لِأَعداءِ اللّهِ . ۳

2 / 15

الجَمعُ بَينَ الأَضدادِ

۴۱۹۸.نهج البلاغةـ فِي الإِمامِ عَلِيٍّ عليه السلام ـ: ومِن عَجائِبِهِ عليه السلام الَّتِي انفَرَدَ بِها وأمِنَ المُشارَكَةَ فيها ، أنَّ كَلامَهُ الوارِدَ فِي الزُّهدِ وَالمَواعِظِ ، وَالتَّذكيرِ وَالزَّواجِرِ ، إذا تَأَمَّلَهُ المُتَأَمِّلُ ، وفَكَّرَ فيهِ المُتَفَكِّرُ ، وخَلَعَ مِن قَلبِهِ أنَّهُ كَلامُ مِثلِهِ مِمَّن عَظُمَ قَدرُهُ ، ونَفَذَ أمرُهُ ، وأحاطَ بِالرِّقابِ مُلكُهُ ، لَم يَعتَرِضهُ الشَّكُّ في أنَّهُ كَلامُ مَن لا حَظَّ لَهُ في غَيرِ الزَّهادَةِ ، ولا شُغلَ لَهُ بِغَيرِ العِبادَةِ ، قَد قَبَعَ في كِسرِ بَيتٍ ، أوِ انقَطَعَ إلى سَفحِ جَبَلٍ ، ولا يَسمَعُ إلّا حِسَّهُ ، ولَا يَرى إلّا نَفَسَهُ .
ولا يَكادُ يوقِنُ بِأَنَّهُ كَلامُ مَن يَنغَمِسُ فِي الحَربِ مُصلِتا سَيفَهُ ، فَيَقُطُّ الرِّقابَ ، ويُجَدِّلُ الأَبطالَ ، ويَعودُ بِهِ يَنطِفُ دَما ، ويَقطُرُ مُهَجا ، وهُوَ مَعَ تِلكَ الحالِ زاهِدُ الزُّهّادِ ، وبَدَلُ الأَبدالِ .
وهذِهِ مِن فَضائِلِهِ العَجيبَةِ ، وخَصائِصِهِ اللَّطيفَةِ ، الَّتي جَمَعَ بِها بَينَ الأَضدادِ ، وألَّفَ بَينَ الأَشتاتِ . ۴

1.الإرشاد : ج ۱ ص ۱۷۳ ، إعلام الورى : ج ۱ ص ۲۶۰ عن الإمام الصادق عليه السلام وفيه إلى «ذات اللّه عزّ وجلّ» .

2.مروج الذهب : ج ۲ ص ۳۶۴ .

3.وقعة صفّين : ص ۴۷۱ ؛ شرح نهج البلاغة : ج ۱۵ ص ۱۲۳ .

4.نهج البلاغة : المقدّمة ص ۳۵ .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج9
    سایر پدیدآورندگان :
    همکار: طباطبايي، محمدكاظم؛ طباطبايي نژاد، محمود؛ مترجم: سلطانی، محمدعلی
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 47531
صفحه از 551
پرینت  ارسال به