۳۳۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در توصيف على عليه السلام ـ: او برادرم، وصيّم، جانشينم در ميان امّتم در زندگى و پس از مرگم است. هركس او را فرمانبرى كند، مرا فرمان برده، و هر كه با وى هم رأيى كند، با من هم رأيى كرده است، و آن كه او را نافرمانى كند، مرا نافرمانى كرده است.
۳۳۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :من، محمّد، پيامبر خدا و سرور پيامبرانم و پسر عمويم على، سرور اوصياست.
۳۳۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! بشارتت مى دهم؛ چرا كه جبرئيل به نزدم آمد و به من گفت : «اى محمّد! خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به يارانت نگريست و پسر عمو و همسر دخترت فاطمه را بهترين يار تو يافت و وى را وصىّ تو و ادا كننده از طرف تو قرار داد».
۳۳۳۳.الأمالى ، مفيدـ به نقل از جابر بن عبد اللّه بن حزام انصارى ـ: خدمت پيامبر خدا رفتم و گفتم : اى پيامبر خدا! وصىّ تو كيست؟ [ جابر گفت : ]ده روز سكوت كرد و پاسخم را نداد. آن گاه فرمود : «اى جابر! آيا بدانچه پرسيدى، تو را پاسخ گويم؟».
گفتم : آرى، پدر و مادرم فدايت! سوگند به خدا، سكوت كه كردى، فكر كردم كه بر من خشم گرفته اى .
فرمود : «بر تو خشم نگرفتم؛ بلكه منتظر چيزى بودم كه از آسمان برايم مى آيد. جبرئيل بر من فرود آمد و گفت : اى محمّد! پروردگارت به تو سلام مى رساند و مى گويد : على بن ابى طالب، وصىّ تو و جانشين تو در كسان و امّت توست. دور كننده [ منافقان و كافران و... ]از حوض تو و پرچمدار توست كه پيشاپيش تو ، به بهشت مى رود».
ر . ك : ج 1 ص 567 (احاديث وصايت) .
