۳۴۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به على عليه السلام ـ: تو با منى و پرچم حمد با ما و در دست توست، و تو پيشاپيش من ، آن را مى بَرى و به خاطر آن، بر اوّلين و آخرين، پيشى مى گيرى.
۳۴۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در توصيف على عليه السلام ـ: پرچم من در روز قيامت با اوست و زير اين پرچم، آدم عليه السلام و همه فرزندان آدم قرار دارند.
۳۴۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در روز قيامت، براى اين امّت، پرچم هايى برافراشته مى شود. اوّلينِ پرچم ها، پرچم بزرگ من است كه به دست على بن ابى طالب است و همه مردم، در زير اين پرچم اند و آواز دهنده اى آواز مى دهد : برترى اين است، اى پسر ابو طالب!
۳۴۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :وقتى قيامت شد، جبرئيل پرچم حمد را در دست گرفته ، به نزد من خواهد آمد . اين پرچم، هفتاد تكّه خواهد داشت كه هر تكّه آن، گسترده تر از خورشيد و ماه است. آن را به من خواهد داد و من آن را خواهم گرفت و به على بن ابى طالب خواهم داد.
۳۴۹۲.فضائل الصحابة ، ابن حنبلـ به نقل از محدوج بن زيد ـ: پيامبر خدا بين مسلمانان، پيمان برادرى بست و آن گاه فرمود : «اى على! تو برادر منى. جايگاه تو نسبت به من، جايگاه هارون نسبت به موسى عليه السلام است، جز آن كه پس از من پيامبرى نيست. اى على! آيا مى دانى اوّلين كسى كه در روز قيامت فراخوانده شود، منم. من از سمت راست عرش، از سايه آن برخواهم خاست و با حريرى سبز از حريرهاى بهشتى ، پوشانده خواهم شد. آن گاه پيامبران، يكى پس از ديگرى فراخوانده مى شوند و از سمت راست عرش، به دو صف برخواهند خاست و با حريرهايى سبز از حريرهاى بهشتى ، پوشانده خواهند شد؟
هان اى على! من به تو خبر مى دهم امّت من، اوّلين امّت از بين امّت هاست كه روز قيامت، حسابرسى مى شوند و به تو بشارت مى دهم كه به جهت نزديكى ات به من و جايگاهت در نزد من، اوّلين كسى هستى كه فراخوانده مى شوى و پرچم من به تو داده مى شود. اين، پرچمِ حمد (ستايش) است كه در بين صف ها آن را خواهى بُرد و آدم عليه السلام و همه آفريده هاى خدا در روز قيامت، در سايه پرچم من سايه مى گيرند.
طول پرچم، راه هزار ساله است. سرنيزه آن ، ياقوت سرخ است. تيرك آن، نقره سفيد است و تَه تيرك آن، دُرّ سبز است. داراى سه دنباله از نور است : دنباله اى در شرق، دنباله اى در غرب، و دنباله اى در ميان دنيا كه سه سطر بر آن نوشته شده است : [ سطر ]اوّل، «بسم اللّه الرحمن الرحيم». [ سطر] دوم ، «الحمد للّه ربّ العالمين». [ سطر] سوم، «لا اله الّا اللّه ، محمّد رسول اللّه ». درازاى هر سطر، هزار سال راه و پهناى آن، هزار سال راه است .
تو پرچم را مى بَرى و حسن در سمت راست و حسين در سمت چپ تو، تا آن كه در بين من و ابراهيم عليه السلام در سايه عرش، درنگ مى كنى. آن گاه، با حرير سبز بهشتى ، پوشانده مى شوى و آن گاه، آواز دهنده اى از زير عرش، آواز مى دهد : «[اى محمد! ]بهترين پدر، پدر تو ابراهيم، و بهترين برادر، برادر تو على است».
بشارتت مى دهم ـ اى على ـ كه هرگاه لباس پوشانده شوم، لباس پوشانده مى شوى، و هرگاه فراخوانده شوم، فراخوانده مى شوى، و هرگاه خوشامد گفته شوم، خوشامد گفته خواهى شد!
