۳۵۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! من شهر حكمتم و تو دروازه آنى و به شهر، جز از راه دروازه آن، در نمى آيند. آن كه مى پندارد مرا دوست مى دارد در حالى كه با تو دشمنى مى كند، دروغ مى گويد؛ چون تو از منى و من از توام. گوشت تو از گوشت من و خون تو از خون من است. روح تو از روح من ، و نهان تو از نهان من، و آشكار تو از آشكار من است. تو پيشواى امّتم و جانشين من پس از منى. آن كه تو را پيروى كرد، سعادتمند شد و آن كه تو را نافرمانى كرد، بدبخت شد. آن كه تو را دوست داشت، سود برد و آن كه تو را دشمن داشت، زيان ديد. آن كه همراه تو شد، رستگار گشت، و آن كه از تو جدا شد، هلاك گشت. مَثَل تو و مَثَل پيشوايانِ از بين فرزندانت پس از من، همچون كشتى نوح است. آن كه به آن كشتى نشست، رَست، و آن كه از آن بازمانْد، غرق شد. مَثَل شما، همچون مَثَل ستارگان است. تا روز قيامت، هرگاه ستاره اى غروب كند، ستاره اى ديگر طلوع مى كند.
۳۵۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى امّ سلمه! بشنو و گواهى بده. اين على بن ابى طالب، برادر من در دنيا و برادر من در آخرت است.
اى امّ سلمه! بشنو و گواهى ده! اين على بن ابى طالب، وزير من در دنيا، و وزير من در آخرت است.
اى امّ سلمه! بشنو و گواهى بده! اين على بن ابى طالب، پرچمدار من در دنيا و پرچمدار من در فرداى قيامت است.
اى امّ سلمه! بشنو و گواهى بده! اين على بن ابى طالب، وصىّ من، جانشين من پس از من، ادا كننده تعهّدات من، و مدافع حوض من است.
اى امّ سلمه! بشنو و گواهى بده! اين على بن ابى طالب، سرور مسلمانان، پيشواى پرهيزگاران، رهبر سپيد رويان، و جنگ كننده با پيمان شكنان (ناكثين) و ستم پيشگان (قاسطين) و از راه به در رفتگان (مارقين) است.
