۳۵۷۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :على بن ابى طالب، جانشين خدا و جانشين من است؛ حجّت خدا و حجّت من است؛ باب خدا و باب من است؛ برگزيده خدا و برگزيده من است؛ محبوب خدا و محبوب من است؛ دوست خدا و دوست من است؛ شمشير خدا و شمشير من است. او برادر من، يار من، وزير من، و وصىّ من است. دوستدار او دوستدار من، و دشمن او دشمن من است. دوست او دوست من و دشمن او دشمن من است. ستيز او ستيز من و صلح او صلح من است. سخن او سخن من و فرمان او فرمان من است. زن او دختر من است و پسرانش پسران من اند. او سرور وصى ها و بهترِ همه امّت من است.
۳۵۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! آن كه با تو بجنگد، با من جنگيده، و آن كه تو را دشمن دارد، مرا دشمن داشته است، و آن كه تو را ناسزا گويد، مرا ناسزا گفته است؛ چون تو براى من، همچون خودِ منى. روح تو از روح من و سرشت تو از سرشت من است. خداوند ـ تبارك و تعالى ـ من و تو را آفريد و من و تو را برگزيد. مرا به پيامبرى (نبوّت) برگزيد و تو را براى پيشوايى (امامت) برگزيد. آن كه پيشوايى تو را انكار كند، پيامبرى مرا انكار كرده است.
اى على! تو وصىّ منى و پدر فرزندان منى، و شوهر دختر منى، و جانشين من بر امّتم در زندگى و پس از مرگ منى. فرمان تو فرمان من، و نهى تو نهى من است. به آن كه مرا به پيامبرى برگزيد و مرا بهترينِ آفريدگان قرار داد، سوگند مى خورم كه تو حجّت خدا بر خلقش و امين او بر اسرارش و خليفه او بر بندگانش هستى.
